بررسی کاربرد مشتقه اعتباری CDO در مدیریت ریسک اعتباری و تأمین مالی از دیدگاه فقه شیعه

علی رغم ابداع و نوآوری های موجود در بخش مالی، ریسک اعتباری هنوز به عنوان عمده دلیل عدم موفقیت مؤسسات مالی محسوب می گردد. بانکداری بدون ربا نیز از این قاعده مستثنی نبوده و لازم است به دنبال راهکار مؤثری برای کاهش ریسک اعتباری باشیم . یکی از ابزارهای نوین مالی در حوزه است که کارکرد اصلی آن انتقال و پراکندگی (CDO) مشتقات اعتباری، تعهدات با پشتوانه بدهی ریسک اعتباری بین تعداد بیشتری از سرمایه گذاران است که در ضمن این انتقال ریسک، ابزاری جهت تأمین مالی نیز محسوب می گردد. با توجه به نیاز روز افزون نهادهای مالی کشور جهت تأمین مالی، از منظر CDO مدیریت ریسک اعتباری و کاهش مطالبات معوق، در این مقاله ابتدا به بررسی اقتصادی و مکانیزم عملکرد آن ها پرداخته و سپس با مطالعه متون فقهی و برر سی و استخراج موازین با موازین و اصول فقهی پرداخت هایم. از نتایج مهم CDO فقهی به تطبیق توصیف و تبیین ارائه شده از با مبانی و اصول قراردادهای اسلامی است؛ همچنین در این تحقیق، CDO تحقیق منطبق بودن ابزار یک راهکار عملیاتی تر جهت کاهش ریسک اعتباری و تأمین مالی ، CDO با الگو گرفتن از ساختار ارائه گردیده است.

Keywords:

ریسک اعتباری , مشتقات اعتباری , تبدیل به اوراق بهادارسازی , بیمه , ضمان , تعهد وام تضمین شده (CDO)