بررسی کاربرد آهن و نانو آهن در دو ژنوتیپ گوجه فرنگی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی آن

آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد و نمو گیاهان می باشد. در صورت کمبود این عنصر فعالیت های فتوسنتزی به صورت چشمگیری تغییر می کنند. این عنصر در فعالیت های آنزیمی به طور مستقیم در ساختار آنزیم و یا به طور غیر مستقیم در فعال کردن این آنزیم ها دخالت دارد. به منظور بررسی اثر آهن و نانو آهن بر تغییرات رشد و فیزیولوژی گیاه گوجه فرنگی و همچنین واکنش ژنوتیپ های مختلف گوجه فرنگی به کمبود آهن آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و 6 تکرار در بخش کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گردید. نتایج نشان دادند که تیمارها اثر معنی داری بر خصوصیات رویشی گیاه و هم چنین رنگ نداشتند. میزان کلروفیل در مرحله یک، دو و سه در تیمار غلظت کامل آهن مشاهده گردید، که به ترتیب نسبت به شاهد 12، 54، 54 و 87، 52 درصد افزایش نشان داد. میزان کلروفیل در مرحله ی چهارم در تیمارهای نانو آهن و غلظت کامل آهن با هم تفاوت معنی داری نداشت، ولی نسبت به شاهد افزایش معنی داری نشان داد، به طوری که بیشتری میزان کلروفیل در تیمار غلظت کامل آهن مشاهده شد و نسبت به شاهد 227,57 درصد افزایش نشان داد.