اینکه بسیاری از روش های متداول در معماری مدرن، در بلند مدت پایدار نیستند، مساله جدیدی نیست. روش های نمونه ای زیادی در استفاده مؤثرتر از انرژی و مصالح مورد بررسی قرار گرفته و درک واضحی از رویه های طبیعی و عملکرد متقابل آنها و چشم اندازی به نیازهای انسان ،به طراحان کمک کرده تا ساختمانهایی با طرح مطبوع، کارا، مولد و باز تولید شونده توسط طرح را اجرا کنند. با وجود این هنوز انسان به دنبال راهکارهایی برای ایجاد ساختمانی پایدار میگردد. این مقاله قصد دارد تا ادبیات علم کپی برداری از
طبیعت که به مصالح ساختمانی و طرح مربوط میشوند را مرور کنند. کپی برداری از طبیعت، چکیده ای از طرحهای خوب طبیعت، علم چند جانبه قدرتمندی است که مشخصاً به یافتن خواصی از مصالح و ساختارها در نتیجه شکل سلسله مراتبی آنها می پردازد. علم کپی برداری از طبیعت، ایدههای مربوط به: کارائی درجه بندی شده مصالح(مقیاس بزرگ)، پاسخهای هماهنگ (مقیاس بزرگ بسیار بزرگ و بسیار کوچک)، مجموعه های کنترل هوشمند (حس و تحریک در همه مقیاسها)، معماری و کارائی اضافی را فراهم می کند. مثالهای زیادی از زیست شناسی وجود دارد،جایی که پاسخهای پیش بینی نشده حیوانات و گیاهان به دما، رطوبت و سایر تغییرات محیط فیزیکی بر پایه اصول زیستی نسبتاً ساده ای بنا شده است. اگر چه به اجرا در آوردن راه حل های طراحی با استفاده از این اصول در مواردی ممکن است که اندیشه هایی نو، برای سازه های دست بشر بوجود آید. در این مقاله مثال های خاصی از
پایداری در
طبیعت و منافع با ارزش این راه حلها را، در مخلوقات متفاوت بررسی کرده و راهکاری جدید برای داشتن ساختمانی پایدار را ارائه می دهد. با انجام این کار،می توان فهمید که جهان طبیعی چگونه با ساختمان های پایدار سازگار میشود و ما به عنوان مهندسان ساختمان چگونه می توانیم کاربرد واقعی آنها را در اجرای ساختمانهای پایدار ارزش گذاری کنیم.