مرمت شهری وهمسویی آن با اهداف توسعه شهری پایدار

یکی از اصول توسعه شهری پایدار ، تقویت هسته های درونی شهر یا به عبارتی توسعه درونزا ست که حداکثر استفاده از منابع درونی شهر رابه همراه داشته و مانع گسترش بی رویه شهرها میشود . توجه به هزینه های درونی شهر زمانیکه شهرهای تاریخی گسترش یافته – که بافت های تاریخی ارزشمند را در دل خود دارند – موضوع مداخله باشند ، علم مرمت شهری را به میدان عمل فرا میخواند. مرمت شهری حفاظت از ارزشهای تاریخی ، هویتی و اصالتهای مادی و معنوی فضاهای شهری را سرلوحه کار خود قرار داده و به بازشناسی آنچه که بوده و آنچه که رخ داده و هست می پردازد . در نگاه اول حفاظت و توسعه متناقض و متنافر بنظر می آیند ولی چیای که مرمت شهری را به اهداف توسعه شهری پایدار نزیک می کند ، توجه آن به معاصرسازی می باشد. و از سوی دیگر توسعه نیا در پی استفاده مناسب از پتانسیل های موجود در بافت های تاریخی درونشهر به مرمت شهری رو می آورد . همسویی این دو نگاه برنامه ریزان شهری را از تکثرگرایی رهایی بخشیده و اندیشه شهر منسجم را به تحقق می رساند. این نوشتار با استفاده از معالعات تطبیقی مبانی و مفاهیم و روشهای مرمت شهری و توسعه شهری پایدار را بررسی کرده ، اشاره ای به پایداری و ناپایداری د ر گذشته و حال شهرهای تاریخی ایران داشته وبا بیان تحلیلی همسویی اهداف مرمت و توسعه را بیان می کند.

Keywords:

مرمت شهری , توسعه شهری پایدار , حفاظت , احیا , معاصرسازی