نقش و اهمیت سازه های آتی در شهرهای دارای تافت تاریخی در راستای توسعه پایدار (مطالعه موردی: قنات های شهر یزد)

مصرف بی رویه و غیرمسئولانه ی منابع تجدید ناپذیر انرژی و ... در پی پیروی کورکورانه از مدلهای کلیشه ای توسعه شهری، بی ا عتنا به خصوصیات بومی، ناپایداری شهرها و مناطق اطراف را به دنبال آورده است. لذا مهمترین چالش فراروی بشریت در قرن حاضر دست یابی به شهرهای پایدار بوده و لازمه تغییر وضعیت کنونی شهرها به سوی پایداری، تغییر بنیادی حیطه ی تفکر و عمل در جوار بهره گیری از تجارب گ ذشتگان و بوم محوری است. متاسفانه علیرغم قرارگیری دنیای امروز در بحران کم آبی و قرار گیری ایران با پشتوانه تمدن و تاریخی کهن و بوم محور با نگاه توسعه پایدار در روزگاری که دنیا هنوز لزوم چنین مفهومی را درک نکرده بود در کمربند خشک کره زمین، هنوز تکاپویی شایسته ی ایران زمین در این بحران دیده نمی شود. لذا بر آن آمدیم تا در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و گذری بر مفاهیم توسعه پایدار با نگاهی زیست محور در تامل بر شهر تاریخی یزد، به بررسی اجمالی در نقش و اهمیت قنات به عنوان سازه آبی بافت تاریخی شهرها در رسیدن به این مهم، بپردازیم. اهم یافته های این پژوهش بیانگر این امر است که؛ حفاظت، نگهداری و حمایت از سرمایه های طبیعی و حساس و منابع طبیعی، از جمله قناتها، در کنار آینده نگری در تصمیمات با درنظر گرفتن ع دالت اجتماعی بین نسلها از اولین قدمها در حرکت به سمت پایداری شهرهاست.

Keywords:

توسعه پایدار , شهر پایدار , محیط زیست شهری , قنات ها , شهریزد