جایگاه تجاری سازی در مدیریت نوآوری و معرفی عمده مدل های تجاری سازی در حوزه صنایع پیشرفته

رقابتی بودن و سرعت بالای تولید و بهره برداری از دانش در دنیای امروز، چگونگی تبدیل آن را به جریان بازده اقتصادی برای محققان، صاحبان و سرمایه گذاران دانش به چالش اصلی مدیریتی بدل ساخته است. به عبارتی باید چاره کار را در فرایند تجاری سازی و شیوه بهره برداری از فرصتها جستجو کرد. تصمیم برای انتخاب شیوه مناسب بهره برداری از کی فرصت، نقش بسزایی در موفقیت یک کسب و کار دارد. تجاری سازی دانش و فناوری بخش مهمی از فرایند نوآوری است و هیچ فناوری و محصولی بدون طی این فرایند، با موفقیت وارد بازار نمی شود. تجاری سازی تلاشی در جهت کسب سود از نوآوری، از طریق تبدیل فناوری های جدید به محصولات، فرایندها، و خدمات جدید و فروش آنها در محیط بازار به شمار م یرود. برای بسیاری فناوری های جدید، تجاری سازی بر افزایش مقیاس از نمونه اولیه به تولید انبوه و دستیابی به منابع بیشتر دلالت می کند. راهبردهای تجاری سازی، شیوه های متفاوت بهره برداری از فناوری ها و تحقیقاتی را شامل میشود که محققان و شرکت های نوپا برای انتقال دانش از مفهوم به بازار به آن نیاز دارند. از طرفی تصمیم برای تجاری سازی فناوری جدید ارتباط نزد کیی با ویژگی های سیستم نوآوری که شرکت در آن عمل م یکند نیز دارد. برای انجام موفقیت آمیز تجار یسازی، انتخاب مدل و راهبرد مناسب امری اجتناب ناپذیر است. در این مقاله، ضمن تعریف تجاری سازی و بیان اهمیت و ضرورت توجه خاص به این موضوع به عنوان زیرساخت اساسی تولید و مدیریت دانش، به معرفی برخی مدلهای برجسته و راهبردهای عمومی مورد استفاده در تجاری سازی دانش و فناوری خواهیم پرداخت.

Keywords:

تجاری سازی دانش , مدل تجاری سازی , مدل خطی , مدل کارکردی , راهبرد تجاری سازی