اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و اجزا عملکرد هیبریدهای امیدبخش ذرت دانه ای دیررس

آزمایشی در طی سال های 83-1382 به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد دانه دو هیبرید امیدبخش ذرت دانه ای دیررس (Sc 700,Sc 720)،به همراه شاهد SC 704 در ایستگاه های تحقیقات کشاورزی نیشابور و مشهد به اجرا درآمد. تاریخ های کشت شامل ٢٣ اردیبهشت،3 و 13 خرداد با تراکم 75،65 و 85 هزار بوته در هکتار بودند . طرح آماری مورد استفاده اسپلیت پلات- فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار بود. تاریخ های کشت در کرت های اصلی و فاکتوریل ارقام × تراکم بوته در کرت های فرعی اعمال شدند. نتایج کلی نشاندهنده: ۱- برتری بسیار معنی دار عملکرد دانه در منطقه نیشابور (13/22 و 10/61 هکتار/تن). 2- تاخیر در کشت وزن هزار دانه (306/3،317/4 و 270/3 گرم، p=0.05 ) و عملکرد دانه (11/62،12/62 و 11/52 هکتار/تن، p=0.01) را در هر دو منطقه کاهش داد. 3- افزایش تر اکم بوته عملکرد دانه را در هر دو منطقه افزایش داد. افزایش هر سطح تراکم بوته عملکرد دانه را به ترتیب 3/6 و 2/5 درصد افزایش داد بطوریکه در تراکم ٨٥ هزار بوته، متوسط عملکرد هر دو منطقه حدود 6/1 درصد یا ٧٢٠ کیلوگرم بیشتر از حداقل تراکم بوته بود (11/92،11/54 و 12/26 هکتار/تن، p= 0.01)ء 4-از نظر عملکرد دانه در هر دو منطقه بیشترین تولید در رقم شاهد و سپس دو هیبرید امیدبخش Sc 720 و Sc 700 که در رتبه اول تا سوم عملکرد قرار داشتند بدست آمد (11/34،12/76 و 11/66 هکتار /تن، p= 0.01).نتایج کلی دو منطقه مشابه بود. بنابراین تاریخ کشت اول و رقم شاهد با تر اکم ٧٥ هزار بوته در هکتار می تواند به کشاورزان هر دو منطقه توصیه گردد.

اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و اجزا عملکرد هیبریدهای امیدبخش ذرت دانه ای دیررس Keywords:

ذرت , تاریخ کشت , تراکم بوته , عملکرد دانه