بررسی اثر تراکم و ظرفیت مخزن بر روی عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان

این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر تراکم و حذف دانه بر عملکرد و اجزای عملکرد دو هیبرید آفتابگردان به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دو هیبرید آذرگل و آلستار در سه تراکم 55، 70 و 85 هزار بوته در هکتار و حذف دانه شامل: تیمار بدون حذف دانه (شاهد)، حذف دانه های 1/3 کناری طبق، حذف دانه های 1/3 میانی طبق و حذف دانه های 1/3 مرکزی طبق. نتایج آزمایش نشان دادند که هیبرید آذرگل عملکردی معادل 5393 کیلوگرم در هکتار و هیبرید آلستار عملکردی معادل 4262 کیلوگرم در هکتار داشتند. بین دو هیبرید در همه صفات به جز وزن هزار دانه اختلاف معنی داری وجود داشت . با افزایش تراکم عملکرد دانه در هکتار افزایش یافت و بقیه صفات با افزایش تراکم، کاهش پیدا کردند . وزن هزار دانه در تراکم های 55، 70 و 85 هزار بوته در هکتار به ترتیب معادل 81/56، 77/8، 76/02 گرم و عملکرد دانه معادل 4148، 4980 و 5354 کیلوگرم بود. با حذف دانه نسبت به شاهد وزن هزار دانه، درصد پوکی، افزایش نشان داد. تیمارهای حذف دانه نسبت به شاهد افزایش وزن هزار دانه داشته به طوری که شاهد 75/43 گرم و تیمارهای حذف 1/3 کناری، 1/3 میانی و 1/3 مرکزی به ترتیب 81/37، 78/83 و 78/21 گرم وزن هزار دانه نشان دادند . درصد افزایش وزن هزار دانه در هیبرید آذرگل معادل 3/9 درصد و در هیبرید آلستار معادل 6/9 درصد بود لذا می توان گفت که دو هیبرید مورد بررسی با محدودیت منبع مواجه بوده و میزان محدودیت در هیبرید آلستار نسبت به هیبرید آذرگل بیشتر می باشد.

Keywords:

تراکم بوته , حذف مخزن , ارقام آفتابگردان و اجزای عملکرد