حمل و نقل عمومی و اثرات آن بر محیط زیست

از میان مشخصه های اصلی پنجاه سال گذشته، رشد انفجاری جمعیت شهری و استفاده از خودرو بسیار برجسته و چشمگیر است. هم اکنون شهرنشینی به شدت متاثر از حرکت خودروهاست و حتی خانواده هایی به مناطق سرسبز حومه شهرها مهاجرت کرده و احتیاج به چندین خودرو برای رفع نیازهای حرکتی وجابجایی خود دارند. پیامدهای این روند توسع شهری عبارتند از وابستگی بیشتر به خودرو، سفرهای طولانی، افزایش هزینه های حمل و نقل مخاطره محیط زیست و آلودگی هوا. شهرهایی که تاکنون قادر به حفظ مراکز تاریخی و ادامه فعالیتهای تجاری و فرهنگی خود بوده اند در معرض تهدید غیر قابل اجتناب رشد ترافیک و تراکم قرار دارند. اگرچه سرعت سفرهای بین شهری و بین قاره ای افزایش یافته اما می توان گفت که ترافیک شهرها را فلج ساخته است. استفاده نامحدود از خودرو در شهرهای بزرگ و کوچک موجب اتلاف منابع انرژی غیر قابل تجدید، بروز اثرات گلخانه ای، عدم رضایت شهروندان از میزان بالای آلوگی های صوتی و هوا و تاثیر منفی در کارایی اقتصادی می شود. امروزه شهروندان دریافته اند که اینده خودشان و نسل بعدی بستگی به تصمیماتی دارد که سیاست گذاران مسئول برنامه ریزی شهری و حمل ونقل اتخاذ می نمایند. به منظور دستیابی به کلیه اهداف مورد نظر، حتی برای افرادی که فاقد خودرو هستند و همچنین با توجه به محیط زیست، استفاده از خودرو در شهرها باید به طور تخصصی صورت گرفته و به حمل و نقل عمومی، افراد پیاده و دوچرخه سوارها اولویت داده شود یا به عبارت دیگر تمام اقدامات لازم برای ارتقای سطح کیفی زندگی در مناطق شهری باید انجام شود.