بررسی اثر اندرکنش موج و سازه در پاسخ ثابت دریایی

پیشرفتهای ی که صنعت مهندسی دور از ساحل در سالهای اخیر داشته، باعث شده است، طراحی و ساخت سکوهای دریایی برای عمقهای زیاد و شرایط پیچیده دریایی بصورت بهینه انجام گیرد. در این راستا سکوها با طراحی بهینه دارای انعطاف پذیری بیشتری نسبت به سکوهای قبلی هستند. افزایش انعطاف پذیری چنین سازه هایی به معنای افزایش تغییر مکان نوسانات آنها تحت شرایط حدی می باشد. لذا در تحلیل و طراحی آنها بایستی اثرات حرکت سازها بروی رفتار آنها مورد بررسی قرار گیرد. نیروی عمده وارد بر سکوها ناشی از اثر امواج می باشد و این نیرو باعث حرکت سازه می گردد. از طرفی دیگر با حرکت سازه نیروی ناشی از امواج تغییر می کند، لذا در سازه های انعطاف پذیر بحث اندرکنش سازه و موج مطرح می گردد در روشهای سنتی (کلاسیک) تحلیل سکوهای ثابت دریایی از اثر حرکت سازه و اندرکنش سازه و موج صرف نظر می گردد. ولی با توجه به موارد فوق در شرایطی که پاسخ سازه قابل توجه باشد. بایستی اثر حرکت سازه در نیروها لحاظ گردد. ددر تحقیق حاضر اندرکنش سازه و موج و اثر حرکت سازه بروی پاسخ مورد بررسی و دو روش "سرعت مطلق" و"سرعت نسبی" برای تحلیل سکوهای ثابت دریایی با یکدیگر مقایسه شده اند. در این رابطه تفاوت پاسخهای محاسبه شده با دو روش مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اگر چه در اکثر مدلهای سازه ای_ باگذاری، پاسخ در مدلهای بارگذاری شده توسط مدل سرعت مطلق دارای مقادیر بزرگتری است، ولی در مواردی مول سرعت نسبی منتهی به پاسخهای بزرگتری می شود. لذا روششش مرسوم عدم در نظر گرفتن اثر حرکت سازه در محاسبه بارهای وارد بر سازه و تحلیل آن که توصیه شده توسط API( انشتیتوی نفت آمریکا) می باشد، در شرایطی ممکن است منجر به طراحی غیر محافظه کارانه( دست پایین) گردد.