طراحی الگوی توانمندسازی روانشناختی کارکنان و رابطه آن با فاکتورهای سازمانی (مطالعه موردی: شرکت گاز اصفهان)

دو نوع رویکرد به توانمندسازی وجود دارد: رویکرد م کانیکی، توانمندسازی را مترادف با تفویض قدرت تصمیم گیری به رده های پائین تر و رویکرد ارگانیکی، توانمندسازی را مفهومی چند وجهی می داند که بر حسب ادراکات کارکنان نسبت به نقش خویش در شغل و سازمان به عنوان فرآیند افزایش انگیزش درونی کارکنان در انجام وظایف محوله تعریف می ک نند، و آن شامل پنج بعد شایستگی، مؤثر بودن، معنی دار بودن، خودمختاری و اعتماد در شغل می شوند. فاکتورهای سازمانی مورد بررسی شامل: داشتن اهداف روشن، ساختار سازمانی، ارزیابی عملکرد، نظام پاداش دهی، دسترسی کارکنان به منابع و رشد حرفه ای کارکنان می باشد. هدف از انجام تحقیق، بررسی میزان توانایی کارکنان بر اساس ابعاد توانمندسازی و رابطه هر یک از فاکتورهای شرایط سازمانی با سطح توانمندسی کارکنان و در پایان طراحی الگوی توانمندسازی برای کارکنان می باشد. پژوهش حاضر به دلیل ماهیت موضوع، توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. کلیه کارکنان رسمی شرکت گاز شهرستان اصفهان در سال 3199-3193 که شامل 133 نفر به عنوان جامعه آ»اری، ک ه به صورت نمونه گیری تصادفی 337 نفر در مطالعه شرکت داده شده اند. برای اندازه گیی متغیرها از پرسشنامه و برای تحلیل اطلاعات از روش های t تک گروهی و ضریب همبستگی بهره گیری به عمل آمد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که: سطح توانمندی کارکنان از بعد شایستگی، م ؤثر بودن، م عنی دار بودن و خودمختاری در حد مطلوبی می باشد ولی از بعد اعتماد در حد مطلوبی نمی باشد. همچنین در مورد رابطه فاکتورهای سازمانی با سطح توانمندی کارکنان، یافته های تحقیق نشان می دهد که، بین میزان توانمندی و فاکتورهای داشتن اهداف روشن، نظام ارزیابی عملکرد، نظام پاداش دهی و دسترسی کارکنان به منابع رابطه معنادار و مستقیم و فاکتور ساختارسازمانی رابطه معنادار و معکوس وجود دارد.

Keywords:

توانمندسازی , ابعاد توانمندسازی , فرهنگ , آموزش , مشارکت