بررسی الزام های مالی تبدیل شهرداری تهران به نهادی اجتماعی

تحقق حکمروایی خوب شهری نیازمند مقدمات و الزامهایی در کلیه حوزههای فعالیت شهرداری است. از جمله اینالزامهای، توسعه نظامهای مالی حاکم بر اداره شهر است. مهمترین پرسشهایی که در این زمینه مطرح است آن است کهمدیریت شهری منابع مالی خود را چگونه تأمین میکند؟ آیا این نظام مالی از ویژگی عادلانهبودن و پایداری برخورداراست یا خیر؟ نظام تعیین اولویتهای هزینهای و تخصیص منابع به اولویتها و مناطق و نواحی شهری از چه الگوییتبعیت میکند؟ آیا این مهم در فرایندی بروکراتیک یا دیوانسالارانه انجام میشود یا متکی بر مشارکت شهروندی است؟آیا شهروندان یا گروههای متشکل از آنها بر فرایند هزینهکرد مدیریت شهری نظارت دارند؟ گزارشهای مالی منتشرهشهرداری تا چه حد از ویژگی قابل فهم بودن برای عموم شهروندان، منظمبودن دوره انتشار و حداکثر افشاسازیبرخوردارند؟در این مقاله سعی بر آن است تا ضمن پاسخگویی به سؤالات فوق، چالشها و الزامهای مالی تبدیل شهرداری تهران درچهار محور مشخص با استفاده از روش بررسی اسنادی همراستا با شاخصهای حکمروایی شهری مورد بررسی وتحلیل قرار گرفته و توصیههای سیاستی لازم در این زمینه ارائه گردد. در این مقاله مشخص میشود که نظام تأمین مالیشهرداری بهرغم اصلاحات مناسب در سالهای اخیر هنوز متکی به درآمدهای ساختوساز است. نظام تدوین و نظارتبر بودجه از ساختارهای نظام بودجهریزی مشارکتی فاصله دارد و بهرغم انتشار صورتهای مالی شهرداری و انتشاربودجه و تفریغ بودجه، برای تبدیل این اسناد به زبان قابلفهم عموم شهروندان باید اصلاحاتی صورت پذیرد.

Keywords:

حکمروایی شهری , بودجهریزی مشارکتی , شفافیت مالی , منابع مالی شهرداریها , گزارشهای مالی