تعیین عمق بهینه تونل به عنوان سازههای پدافند غیرعامل با استفاده از مدل سازی دینامیکی بارهای انفجاری

با توجه به اهمیت استراتژیک ایران در منطقه خاورمیانه لزوم توجه کشور به توسعه سیستم های پدافند غیرعامل به موازات سیستم های پدافند عامل بیش از پیش مشخص می گردد. یکی از اساسی ترین اصول مبحث پدافند غیرعامل، ایجاد سازه های امن است. از مکان های مختلفی از جمله تونل های شهری، بیمارستانهای زیرزمینی، عوارض طبیعی و معادن میتوان به عنوان سازه های امن برای پدافند غیرعامل استفاده کرد که لازم است قبل از استفاده از این فضاها به عنوان سازه های امن، پایداری این سازه ها در برابر بارهای انفجاری ناشی از بمب ها و موشک های مختلف بررسی شود. با توجه به توسعه قابل توجه روشهای عددی در دهه های اخیر امکان بررسی اثرات انفجار بر سازه های سطحی و زیرزمینی با دقت بالا فراهم آمده است. در مقاله حاضر با استفاده از روش تفاضل محدود (نرمافزار(FLAC(2 روند انتشار امواج فشاری ناشی از انفجار بمبی حاوی 10 تن TNT مدلسازی و اثرات در قالب یک مطالعه موردی برای یکی از تونل های حفر شده در شهر تهران بررسی و عمق بهینه تونل مذکور به منظور سازه های پدافند غیرعامل مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور تونلی به قطر 10 متر در عمق های و 20، 30، 40، 50 و 60 متری در یک توده سنگ ضعیف با استفاده از نرم افزار (FLAC(2D مدلسازی شده است و جابجایی های نقاط اطراف تونل، جابجایی های نقاط اطراف محل برخورد بار انفجاری با سطح زمین، گسترش زون شکست و تنش های ایجاد شده در اطراف فضای حفاری مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت با توجه به مدلسازی دینامیکی بارهای انفجاری بر روی تونل در اعماق مختلف، عمق بهینه تونل از دیدگاه سازه هایپدافند غیر عامل 50 متر بدست آمده است.

Keywords:

مدلسازی دینامیکی , بار انفجاری , پدافند غیرعامل , نرمافزار (FLAC(2D