تأثیرانعطاف پذیری بر ایجاد حس تعلق در طراحی داخلی فضاهای اداری

مکان هایی که بتوانند برای منظورهای متنوعی به کار آیند ، در مقایسه با مکان هایی که برای کاربردی مشخص و محدودی طراحی شده اند حق انتخاب های بیشتری را به کاربران عرضه می دارند . محیط هایی که قابلیت عرضه چنین گزینه هایی را داشته باشند دارای کیفیتی هستند که آن را «انعطاف پذیری» می نامیم . در فضای معماری امروز با وجود جهانی شدن ، تحولات سریع در تکنولوژی که تأثیر مستقیم بر روابط انسانی و فعالیت های اجتماعی دارد، بی هویتی به چشم می خورد.عدم حس تعلق به محیط ،انگیزه های انسان امروز را درحفظ ، مراقبت و ارتقاء کیفیت فضایی محیط اطرافش به شدت کاهش داده است گویی انسان همچون ماشینی تنها به منظور انجام فعالیت خاص در فضا قرار گرفته است و هیچ حقی از محیط اطراف خود ندارد . حس تعلق به فضا احساس مسؤلیت افراد را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد و تأثیرات مثبت زیادی در راندمان فعالیت کارکنان اداره دارد ومتقابلاعدم احساس مسؤلیت نسبت به محیط پیامد هایی ناهنجار را به دنبال خواهد داشت . روش تحقیق از طریق مطالعات اسنادی و استفاده از منابع انترنتی موثق خواهد بود . این تحقیق بر آن است که عوامل مؤثر ایجاد حس تعلق به طراحی داخلی فضاهای اداری و نتیجتا ایجاد محیطی خودبان را معرفی نماید.در این پژوهش نمونه های مطلوبی از فضاهای اداری به دقت مورد تحلیل قرار گرفته و بنابراین نقشه های مختلف از آنها میزان انعطاف پذیری در طراحی داخلی ،کار یا فضای اداری مشخص شود.نتایج این تحقیق می تواند به عنوان ضوابطی برای طراحی فضاهای اداری کار آمد مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

احساس مسؤلیت , انعطاف پذیری , حس تعلق , محیط خودبان