ارزیابی اثر شدتهای مختلف چرای دام بر میزان کربوهیدرات محلول گونهFestuca ovina

پایداری اکوسیستمهای مرتعی و بهرهبرداری بهینه و مستمر از مرتع بدون مطالعه و شناخت عوامل تأثیر گذار بر اجزای آنها، مانندذخایر غذایی در گیاهان میسر نخواهد بود. بنابراین پژوهشی در منطقه حفاظت شده بیجار به منظور آگاهی از وضعیت ذخایرکربوهیدرات محلول اندامهای هوایی و زیر زمینی گونه مرتعیFestuca ovinaتحت شدتهای مختلف چرای دام صورت گرفت.نمونه برداری در قالب 11 پلات1×1متر مربعی و در طول دو ترانسکت عمود بر یکدیگر به طول 111 متر انجام شد. در هر تیمار11 پایه گیاهی با تنوعی از خصوصیات کمی انتخاب شدند. به منظور میزان کربوهیدرات محلول در بافت ساقه و ریشه از روش آنترون )اسپکتوفتومتری( استفاده گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده ازنرم افزارSPSSو مقایسه میانگین با آزمون دانکن صورت گرفت. نتایج نشان داده است که چرای دام بر میزان کربوهیدرات محلول اندام هوایی و زیر زمینی گونه فستوکا آوینا معنیدار نمیباشد. این در حالی است که مقایسه میانگین دادهها بیانگر کاهش31/05و34/85 درصدی میزان کربوهیدرات محلول تحت تیمارهای چرای متوسط و سنگین نسبت به قرق دام میباشد. همچنین تیمارهای مذکور معادل55/44و54/37 درصد نسبت به قرق کربوهیدرات محلول اندام هوایی را کاهش دادهاند. در واقع میزان کربوهیدرات اندام هوایی نسبت بهاندام زیرزمینی تحت چرای دام افت بیشتری داشته است. بنابراین به منظور حفظ کربوهیدرات محلول این گونه مهم مرتعی میبایست از چرای بیش از حد دام جلوگیری به عمل آید

Keywords:

شدت چرا , کربوهیدرات محلول , اندام هوایی , اندام زیر زمینی , منطقه حفاظت شده بیجار , مرتع