ارزیابی آلودگی ژنوتیپ های مختلف پنبه به بیماری پوسیدگی قوزه

بیماری پوسیدگی قوزه در تمام اراضی پنبه در جهان مشاهده می شود که میزان خسارت آن بسته به شرایط اقلیمی بسیار متفاوت است و طبیعتاً در مناطق مرطوب میزان خسارت نیز زیاد خواهد بود. اکثرًا میکروارگانیزم های قارچی باعث پوسیدگی قوزه می شوند که تعدادی از این عوامل، قارچ های پارازیت حقیقی هستند و عبارتند از: Ascochyta gossypii، Glomerella gossypii، Diplodia gossyina، Fusarium spp، Phomopsis sp، Phytophthora capsici، Rhizoctonia solani. در این تحقیق جهت شناسایی و تعیین میزان آلودگی ژنوتیپ های مختلف پنبه به بیماری پوسیدگی قوزه، 21 ژنوتیپ از 4 گونه مهم زراعی پنبه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات پنبه (کارکنده) و در دو سال متوالی مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان قوزه های پوسیده و قوزه های سالم نیز در پایان فصل تعیین شدند. نتایج نشان داد میزان پوسیدگی قوزه در ژنوتیپ های مختلف پنبه متفاوت می باشد. ژنوتیپ های کیو 29 ، ترمز 14 و باربادنس 5539 به ترتیب با میزان 16/03، 19/69 و 23/17 درصد دارای بیشترین درصد پوسیدگی قوزه بودند و ژنوتیپ جکوربا با میزان 1/14 درصد دارای کمترین درصد پوسیدگی قوزه بوده و متحمل ترین رقم نسبت به این بیماری بوده است. با توجه به عملکرد خوب محصول ژنوتیپ جکوربا، این ژنوتیپ می تواند در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

پنبه , پوسیدگی قوزه , ژنوتیپ