بر دگرگونی بررسی تاثیر گسترش شبکه معابر بزرگراهی در توسعه نوین شهری سیمای کالبدی- اجتماعی کلانشهر تهران

رشد و گسترش شهر تهران و تغییر مداوم ابعاد شهری، ضرورت ایجاد شبکهای منسجم و بههم پیوسته از راههای شهری را به صورت سلسله مراتبی معین و تعریف شده ایجاب میکند. امروزه بزرگراهها بیشتر دارای نقش جابهجایی و دسترسی هستند. اما مسالهای که اغلباز نظر طراحان شبکه راهها به دور می ماند این است که شبکه راههای شهری باید با تغییرات درونی محلهها ساماندهی گردد، نه اینکه مانند یک نقشه از پیش تعیینشده برروی نقشه فعلی شهر قرار گیرند و تغییرحالتها و اتفاقات ناگهانی را در زمینه و بافت شهر سبب گردند. برای رسیدن به این هدف، نکاتی باید مدنظر طراحان قرار گیرد که نقطه مشترک کار طراحان شهری و بزرگراهها میباشد. از اصلی-ترین این نکات، مساله حریم راه و ارتباط آن با بافت مجاور است که به طورکلی موضوع منظر شهری بزرگراهها را شکل میدهد. سیمایشهری با آنکه نخستین جلوه از شهر است که در ذهن و حافظه شهروندان باقی می ماند، اما سالهاست که از چشم برنامه ریزان و طراحان شهری به دور مانده و هنوز برنامه جامعی برای آن وجود ندارد. توجه بیش از حد به عبور و مرور باعث شده مهمترین بعد ارزشی سیمایشهر که هویت مکان است، نادیده گرفته شود و سازمان فضایی و کالبدی شهر تهران نیز، ترکیب موزون و ساختار تعریف شدهای ارایه نکندو از طرفدیگر حرکت با شتاب، حیات اجتماعی معابر و خیابان ها را تهدید می کند. از آنجایی که پژوهش پیش روتلاش میکند به تبیین اهمیت منظرکالبدی-اجتماعی شهرها بپردازد که بهخصوص در گسترش شبکه معابر بزرگراهی کلانشهر تهران مورد بیتوجهی قرار گرفته است، لذا روش تحقیق مقاله کیفی و توصیفی -تحلیلی است که نخست به بیان مفاهیم میپردازد، سپس با نگاهی به روند تاریخی دگرگونی سیمای شهری تهران، تاثیر معابر بزرگراهی بر عناصر سیمای کالبدی-اجتماعی کلانشهر تهران را بررسی مینماید

Keywords:

توسعه نوین شهری , گسترش معابر , بزرگراه , سیمای شهر , سیمای اجتماعی