درک حضور؛ نماز در نگاه مولوی
Publish place: Islamic studies، Vol: 2، Issue: 2
Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 512
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISLAMIC-2-2_006
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1393
Abstract:
نماز عالی ترین عبادتی است که در اسلام به آن توجه و تأکید شده است و عارفان مسلمان ضمن تأکید فراوان بر آن تفسیرهای گوناگونی درباره آن عرضه کرده اند.در برخی از این تفاسیر بر صبغه عرفانی آن تأکید بیشتری شده است. مولوی از جمله عارفانی است که در آثار خود به این موضوع توجه در خوری کرده و زوایایآن را کاویده است. از نظر او نماز روزن روز انه ای است به عالم ماوراء که سالک می تواند در طی برگزاری و اقامه نماز از عالم ناسوت فراتر رفته، وصال با خدا یااصل یگانگی را تجربه کند. از این نظر، به نماز همچنان که در اسلام به عنوان پایه دین تأکید شده، در عرفان اسلامی نیز به عنوان مهم ترین راه برای رسیدنبه هدف وصال/ وحدت در نظر گرفته شده است. مقاله حاضر درصدد است که اندیشه مولوی در باره نماز را بازخوانی نماید و به پدیدارشناسی نظر وی در این بارهبپردازد.
Keywords:
Authors
بخشعلی قنبری
پژوهشگر پژوهشکده علوم انسانی و اجتماعی جهاد دانشگاهی