بررسی تأثیر شارژ گلوله در آسیاهای خودشکن بر افزایش کیفیت کنسانتره خشک در مدار فرآوری سنگ آهن گل گهر

خردایش سنگ معدن با هدف رساندن ابعاد اولیه به حد مطلوب جهت عملیات بعدی اولین بخش هر واحد فرآوری بعد از مرحله سنگ شکنی می باشد. متغیر بودن خصوصیات خردایشی خوراک ورودی به کارخانه فرآوری و همچنین توزیع دانه بندی آن باعث بروز مشکل در ایجاد و حفظ شرایط بهینه و پایدار در آسیاهای نوع خودشکن می گردد. در عملیات خردایش و نرم کنی مواد معدنی توسط آسیاهای نیمه خودشکن به منظور تطبیق با تغییرات طبیعی سنگ معدن ورودی به کارخانه تغلیظ و انجام عملیات بر روی خوراک با سختی متفاوت از گلوله های فولادی به عنوان واسطه خردایش استفاده می شود. با توجه به عدم شارژ گلوله در آسیاهای نیمه خودشکن مدار فراوری سنگ اهن گل گهر و با هدف افزایش کیفیت کنسانتره کارخانه تغلیظ آزمایش شارژ گلوله در یکی از این آسیاها انجام گردید. تحلیل نتایج و بررسی تغییرات مربوط به پارامترهای مختلف ایجاد شده در حین آزمایش نشان داد که در صورت شارژ گلوله به آسیاهای نیمه خودشکن ضمن بهبود وضعیت دانه بندی خروجی این آسیاها عیار آهن کنسانتره خشک نهایی از حدود 66/7% به 67/4% افزایش یافته و عیار گوگرد کنسانتره نیز در حدود 21/8 % کاهش خواد یافت. در تحقیق انجام شده علاوه بر بررسی تاثیر مثبت شارژ گلوله در بهبود وضعیت کیفی کنسانتره تولیدی تاثیر آن بر وضعیت کمی کنسانتره انرژی مصرفی و سایر مسائل مرتبط نیز مورد بررسی قرار گرفت.

Keywords:

آسیای خودشکن و نیمه خودشکن , گل گهر , واسطه خردایش