استفاده از رویکرد سیستم های مهندسی سنگ (RES) به منظور ارزیابی عوامل موثر بر بهره وری TBM در زمین های نرم

یکیاز روش های متداول حفر تونل در زمین های نرم و به ویژه محیط های شهری، استفاده از دستگاه های حفار تمام مقطع تونل (TBM) است از جمله پارامترهای مهم این ماشین که بایستی به دقت بررسی و مشخص گردد بهره وری آن با توجه به شرایط و نحوه استفاده از دستگاه است. در این تحقیق به ارزیابی عوامل موثر بر بهره وری TBM در زمین های نرم واقع در محیط های شهری با استفاده از رویکرد سیستم های مهندسی سنگ (RES) پرداخته شده است. این پارامترها در چهار دسته کلی طبقه بندی شده اند که شامل عوامل مربوط به رمین عوامل محیطی ، عوامل مربوط به طراجی و عامل انسانی می باشد. در کدگذاری ماتریس اندرکنش این پژوهش روش نیمه عددی خبره (ESQ) مورد استفاده قرار گرفته است. سپس شدت اندرکنش و تسلط هر پارامتر در سیستم با توجه به موقعیت آن در فضای علت- اثر تحلیل شده و بدین ترتیب مهم ترین پارامترهای سیستم شناسایی شده اند. در نهایت هیستوگران شدت اندرکنش پارامترها ، بیشترین و کمترین اندرکنش ها را در سیستم نشان می دهد که با استفاده از این اطلاعات می توان در زمینه میزان توجه به پارامترهای سیستم تصمیم گیری نمود با توجه به نتایج این پژوهش عامل دانه بندی خاک و سینه کار مختلط، اثرگذاری زیادی در مسئله مورد بررسی دارند. همچنین عامل فشار زمین اثرپذیری قابل توجهی به خود اختصاص داده است. عوامل شیب تونل و قوس مسیر آن نیز دارای شدت اندرکنش نسبتا پایینی در سیستم هستند.

Keywords:

دستگاه حفار , تمام مقطع (TBM) , بهره وری , زمین های نرم , رویکردRES