بررسی برنامه ریزی شهری، مدیریت اطلاعات، اسکان موقت و سیستمتصمیم گیری در مدیریت بحران و بیان پیشنهاداتی پیرامون آن

یکی از موضوعهایی که بیشتر کشورهای جهان با آن دست به گریبانند، بلایای طبیعی هستند. سازماندهی، تدوین برنامه های منسجم، و عملیاتی نمودن آنها در شهر میتواند نظام پویای مدیریت بحران را پیریزی نموده و از این طریق دامنه بحران را در هنگام وقوع و پس از وقوع بحران کاهش داد و این امر زمانی میسر است که عوامل دستاندرکار؛ دانش، آگاهی و توانایی کافی در زمینه مدیریت بحران را داشتهباشند. از منابع مهم و اساسی پاسخگویی به بحران، اطلاعات است، دادن اطلاعات صحیح به افراد مسئول در زمان مناسب هدف اصلی سیستم اطلاعات بحران است، سیستم اطلاعات در برآورد ابعاد حادثه، ارائه اطلاعات مناسب به مردم و مسئولین و افزایش انعطافپذیری مدیریت نقش اساسی دارد.. ویژگی خاص مدیریت بحران سرعت و دقت در تصمیم گیری است و قابلیت ویژه سامانههای اطلاعات جغرافیایی نیز افزایش سرعت و دقت در دستیابی به اطلاعات و در نتیجه اتخاذ تصمیم است.. با استفاده از تمهیدات برنامهریزی شهری میتوان شهرها را به گونه ای طراحی و برنامهریزی کرد که به هنگام وقوع زلزله کمترین آسیب به آنها وارد شود. مهمترین بخش مدیریت بحران باید به پیشگیری وقوع بحران به مفهوم کاهش خطرها و آسیب پذیریها و توانایی آمادگی برای مواجهه با بحران از جمله آموزش عمومی و آموزشهای خاص امداد و نجات معطوف گردد. در مدیریت خطرپذیری مهمترین موضوع، برآورد میزان خطر و تعریف دقیق برنامه های پیشگیری است. در هنگام وقوع بحران غالباً محلهای سکونت دچار آسیب و ناامنی میشود که در این هنگام ایجاد محل سکونت مناسب اهمیت بسیاری دارد. اسکان موقت از آنجایی که غالباً تأمین اسکان دائمی برای تعداد زیاد افراد آسیب دیده، نیاز به زمان طولانی دارد، ضرورت مییابد. وظیفه مدیریت بحران، اتخاذ تصمیمات موثر براساس اطلاعات صحیح در جهت کاهش خسارات و کنترل سریع بحران است. مدیر شایسته برای حالتهای بحرانی، پیش از هر چیز باید فردی قاطع باشد. اینگونه مدیران به چابکی واکنش نشان داده و از آن مهمتر توانایی شتاب بخشیدن به جا به فرآیند تصمیمگیری را دارند.

Keywords:

مدیریت بحران , برنامه ریزی شهری , مدیریت اطلاعات , اسکان , تصمیم گیری