اثر سطوح تنش خشکی و انواع کود آلی بر عملکرد و برخی صفات مرفولوژیک ریحان

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و کود های آلی (اسید هیومیک، کمپوست و کود دامی) بربرخی ویژگی های ریحان (Ocimum basilicum) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 در دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای خشکی بصورت شاهد یا 100 درصد ظرفیت زراعی ،تنش ملایم یا 80 درصد ظرفیت زراعی و سطح 60 درصد ظرفیت زراعی(تنش شدید) به عنوان عامل اصلی و مصرف کود آلی شامل شاهد (بدون مصرف کود)، مصرف 40 تن کمپوست در هکتار ،مصرف 40 تن کود دامی در هکتار و مصرف 6 لیتر در هکتار اسید هیومیک به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد تنش خشکی وزن خشک در گیاه ریحان را متاثر کرده و آن را کاهش داد، ولی استفاده از کودهای آلی بویژه کمپوست در سطوح تنش توانست از شدت اثرات تنش خشکی کاسته و عملکرد کاهش زیادی نداشته باشد. بیشترین میزان عملکرد خشک و صفات مرفولوژیک (تعداد برگ در بوته، ارتفاع بوته، قطر ساقه و تعداد شاخه جانبی) در شرایط نبود تنش خشکی با استفاده از 40 تن کمپوست بدست آمد.

Keywords:

تنش خشکی , اسید هیومیک , کمپوست , کود دامی , ریحان