بررسی پارامترهای موثربرقابلیت اعتمادپایه پلهای بتن آرمه تقویت شده با صفحات Frp
Publish place: Transportation Research Journal، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 587
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TRJ-6-2_007
تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1393
Abstract:
امروزه مصالحFRPبطور گستردهای برای مقاوم سازی و ترمیم اعضای بتن آرمه بکار گرفته میشوند. سختی ومقاومت مشخصه زیاد، مقاومت در برابر خوردگی و راحتی حمل و نصب، این مصالح را علی رغم هزینههای نسبتا زیادشان در سالهای اخیر همواره به عنوان گزینهای مناسب در بسیاری از پروژههای مقاوم سازی لرزهای مطرح کرده است. استفاده از این صفحات در قالب روکشهای FRP محصور شدگی جانبی را برای بتن فراهم میآورند که مقاومت شکل پذیری پایههای بتن آرمه را افزایشمیدهد. مدلهای تجربی متعددی برای پیشبینی افزایشمقاومتفشاری وحداکثر کرنشمحوری بتن محصور شده باFRPموجودند. مقایسه این مدلها با اطلاعات آزمایشگاهی موجود نشان میدهد که نامطمئنی قابل توجهی با این مدلها همراه است. در این مقاله ابتدا این نامطمئنی، تخمین زده شده وسپسدر آنالیز قابلیت اعتماد پایه پلهای بتن آرمه محصور شده باFRPبه حساب آورده میشود. بر مبنای نتایج آنالیز قابلیت اعتماد، توصیههایی برای چگونگی اصلاح ضریب کاهش مقاومت در طراحی پایههای محصور شده باFRP به منظور اطمینان از حصول تراز قابلیت اعتمادی مشابه با آنچه برای پایههای محصور نشده معمول وجود دارد، ارایه شده است. یک رابطه پیشنهادی نیز بین ضریب کاهش مقاومت و نسبت محصور شدگی برای پایههای محصور شده باFRP در فشار محوری و نیز فشار محوری توام با خمشارایه شده است. نتایج نشان داد که چهار متغیر تصادفی شامل مقاومت فشاری بتن محصور نشده، ضریبنامطمئنی مقاومتبتن محصور شده باFRPخطای مدل سازهای و نیزبار زنده تأثیر قابل ملاحظهای بر قابلیت اعتماد پایه بتن آرمه دارند. اندیسقابلیت اعتماد با افزایشدر به علت افزایشدر سهم آرماتور فولادی با تغییر پذیری مقاومت کم نسبت به ظرفیت باربری پایهها افزایش مییابد. همچنین تأثیر پارامترهایی نظیر درصد آرماتور، نسبت بار زنده به مرده و نسبت خروج از محوریت بر قابلیت اعتماد پایههای بتنآرمه محصورشده باFRPنیز مورد بررسی قرار گرفتهاست.
Keywords:
Authors
محسنعلی شایانفر
استادیاردانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران تهران ایران
حسین نادرپور
دانشجوی دکتری سازه دانشکده عمران دانشگاه سمنان سمنان ایران