بررسی شیوه ها و روش های پژوهش در هنرهای اسلامی _ ایرانی

پژوهش درهنرهای اسلام ـ ایرانی میتواند روابط و سازوکارهای هنری گذشته را مکشوف سازد تاعلاوه برحفظ ارتباط بامیراث دانش هنری بتوان برای تکامل هنرهای بومی و پاسخ به هنرهای معاصرچاره اندیشی کرد رابطه میان مکاتب هنری گذشته و حال چنان است که میتوان گفت هرمکتب هنری جدید براساس مکتب پیشین استوار شده است و بنابراین جلوه های مختلف ازنظر گاه های مختلف قابل تتبع است بااین حال ازانجا که فرهنگ و هنردوسده اخیرازهویت دینی وبه تبع آن ازشان کاربردی خودفاصله گرفته است وسطوح مختلف اموزش متمایل بهه فونکسیونالیسم غربی است شیوه های پژوهش هنر نیز همچون دیگرحوضه های تحقیقی پیش ازآن که دارای ابداع نظری باشند دچار نیازمندی هاوحوایج متعارفی هستند که گاه حواشی و کاستی های متعدد دامنه آسیب شناسی رافراتر ازروشهای وادی پژوهش قرارمیدهد ازاین رو مقاله به شیوه های مرسوم و مکاتب اصلی پژوهشهای هنراسلامی ـ ایرانی می پردازد ازانجا که جهت سنجش و اندازه گیری کیفیت اجرایی شیوه های پژوهشی که هریک به نوبه خود دارای تقسیم بندی های متعدد دیگری هستند مدلی ارایه نمی دهد نیم نگاهی نقادانه به کاستیهای شیوه های موجود دارد

Keywords:

پژوهش علمی , پژوهش تطبیقی , پژوهش روانشناختی و مردم شناسی , پژوهش تاریخی , پژوهش فلسفی