مقایسه کارایی نشانگرهایRAPDو نیمهتصادفی در ایجاد چندشکلی وبررسی تنوع ژنتیک بابونه آلمانی

به منظور مقایسه کارایی آغازگرهای تصادفی و نیمهتصادفی در ایجاد چندشکلی و بررسی تنوع ژنتیک بابونه آلمانی Matricaria chamomilla L. 20 توده بومی بابونه آلمانی که از نقاط مختلف کشور جمعآوری شده بود همراه با پنج واریته خارجی مورد استفاده قرار گرفت. 22 آغازگر تصادفی 10 جفت نوکلئوتیدی و 22 آغازگر نیمهتصادفی طراحی شده بر اساس مکانهای هدف اینترون ITواگزون ET با توالیهای 15 و 18 جفت نوکلئوتیدی مورد استفاده قرار گرفت. برای تعیین تشابه بین تودههای بومی از ضریب تشابه جاکارد استفاده شد و گروهبندی تودهها به روشUPGMAبا استفاده از نرمافزارNTSYSانجام شد. دامنه تعداد نوارهای چندشکل تولیدی توسط آغازگرهای تصادفی بین 13-5 و توسط آغازگرهای نیمهتصادفی بین 21-6 بود. تجزیه خوشهای بر اساس هر دو گروه آغازگر، نتیجه مشابهی داشت و تودهها به پنج گروه تقسیم شد. به منظور تعیین ارتباط بین دو دندروگرام از آزمون مانتل استفاده شد که همبستگی معنیداریr=0/6 بین دو گروه آغازگر مشاهده شد. مقایسه آماری بین دو گروه آغازگر تصادفی و نیمهتصادفی نشان داد که اختلاف معنیداری بین دو گروه آغازگر از نظر تشکیل نوار و ایجاد چندشکلی وجود دارد. توانایی و کارایی آغازگرهای نیمه تصادفی درایجاد چندشکلی از آغازگرهای تصادفی بیشتر بود

Keywords:

بابونه آلمانی , تجزیه خوشهای , توده بومی , نشانگر ژنتیکی