بهینهسازی شرایطSOEing PCRجهت اتصال قطعات غنی ازGCدر پردازش آزمایشگاهی

روشSOEing PCRقابلیتهای مفیدی در مهندسی پروتئین دارد. ساخت ژنهای ترکیبی کد کنندهی پروتئینهایی با عملکردها وقابلیتهای مختلف از کاربردهای مرسوم و باارزش این روش است. در این تحقیق با راهکارهایی که در مورد نحوهی طراحی پرایمر و همچنین شرایط آزمایشگاهی مناسب جهت واکنش اتصال ارائه شد، موفق به بهبود پارامترهایی شدیم که میتواند در انجام مؤثر اتصالات بین قطعات مفید باشد. در این تحقیق پرایمرهای دارای نواحی همپوشان ویژهی اگزونهای ژنCdx2با در نظرگیری فاکتورهای مؤثرΔG,Tmنواحی همپوشان، طراحی گردید. بعد از تکثیر قطعات اولیه، به اتصال قطعات با روشSOEing PCRپرداختیم. تغییرات متعدد درشرایط واکنشها و استفاده از مواد کمکی، شرایط بهینهای را ارائه داد که که میتواند در اتصال قطعات غنی ازGCکه معمولا تک رشتههایی با دمای بالا و همچنین ساختارهای ثانویه هستند، مؤثر باشد. نتایج ما نقش فاکتورهای کمکی و همچنین عوامل و فاکتورهای سینتیکی را در انجام یکSOEing PCRموفق تأیید مینماید.

Keywords:

مهندسی پروتئین , قطعات غنی ازGC , پرایمرهای همپوشان , فاکتورهای سینتیکی , SOEing PCR