بررسی تفکیک پذیری پتانسیل های برانگیخته بینایی تک ثبت بر حسب نوع تحریک

پتانسیل های برانگیخته انواعی از سیگنالهای مغزی هستند که در نتیجه وجود تحریک در مغز ایجاد می شوند، اجزاء پتانسیل های برانگیخته به دو نوع درون زا و برون زا تقسیم می شود. اجزاء برون زا به واسطه شاخصه های فیزیکی محرک تعیین می شود در حالیکه اجزاء درون زا مستقل از حرکت می باشد و تنها به عنوان عملکردپردازش ذهنی مختص به آن تحریک بروز می کند. جهت بررسی تفکیک سیگنال ها بر حسب مشخصات تحریک لازم است تا پتانسیل های برانگیخته مورد پردازش قرار گرفته و ویژگی هایی از آنها که مربوط به نوع تحریک است انتخاب شود. در این تحقیق پتانسییل های برانگیخته بینایی از سه فرد نرمال در رنج سنی 18 تا 35 سال با تحریک توسط الگوهای معکوس شونده با نرخ تحریک ½ در ثانیه ثبت شده است. الگوهای در کانتراست 100% و رنگ سیاه و سفید با فرکانسهای فضایی 15، 60 و 90 درجه بر دور اعمال شدند. به منظور بررسی یک فرضیه مبنی بر تاثیر تغییر فرکانس فضایی تحریک در مشخصات فرکانسی سیگنال برانگیخته این ویژگی ها درکنار مجموعه دیگری از ویژگی ها قرار گرفتند و با دوروش الگوریتم ژنتیک و کاهش بعد سلسله مراتبی ارزیابی شدند. درصد طبقه بندی 60% توسط طبقه بندی کننده درخت تصمیم با استفاده از مجموعه بهینه روش کاهش بعد سلسله مراتبی به عنوان بهترین نتیجه بدست آمد. اما بر خلاف فرضیه اولیه، تغییر در فرکانس های فضایی الگوها تاثیر زیادی بر تفکیک پذیری سیگنالها نداشت.

Keywords:

پتانسیل برانگیخته بینایی , الگوریتم ژنتیک , کاهش بعد سلسله مراتبی