اثر عمق و نوع بستر کاشت بر عمر پس از برداشت گل مریم

کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و دارا بودن اقلیمهای آب و هوای مناسب و نزدیکی به بازار مصرف زمینه تولید انبوه گلهای شاخه بریده را دارا میباشد. گل مریم با نام علمی Polianthestuberosa یکی از گلهای شاخه بریده در صنعت گل ایران است که عوامل زیادی بر روی کیفیت و رشد آن از جمله بستر کشت تاثیر میگذارد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار با 10 واحد آزمایشی بر روی رقم Double گل مریم در فضای باز، داخل گلدان انجام گرفت. تیمارها شامل 3 عمق کاشت (A2=5cm و A1=1cm و A3=10cm از سطح خاک) و 4 نوع بستر (خاک لوم + 10 % حجمی کود دامی پوسیده= شاهد= B1، خاک لوم+ 5% حجمی ورمی کمپوست= B2، خاک لوم+ 10 %حجمی ورمی کمپوست = B3، خاک لوم+ 20 % حجمی ورمی کمپوست = B4) می باشند .بعد از ظهور ساقه های گل دهنده و شکوفایی دو گلچه پایینی، گلها بریده شده و در ظروف حاوی آب معمولی قرار گرفتند. طرح اعمال شده عیناً شبیه طرح کاشت گیاهان بوده است. صفات مربوط به عمر پس از برداشت یادداشت برداری گردید و بیشترین عمر پس از برداشت مربوط به تیمار B3 (خاک لوم+ 10 % حجمی ورمی کمپوست) مشاهده شد.)

اثر عمق و نوع بستر کاشت بر عمر پس از برداشت گل مریم Keywords:

عمر پس از برداشت , عمق کاشت , گل مریم , ورمی کمپوست واژه