انسان جهت محافظت خود از عوامل و خطرات خارجی و آب و هوای نامساعد بفکر ساخت
سرپناه برآمد.درراستای برآورد این نیاز به پیشرفت و تکمیل
سرپناه پرداخت که امروزه ساختمانهای بزرگ نیز تکامل این خواسته بشمار می روند.در حوادث و بلایای طبیعی و غیرطبیعی از دست دادن
سرپناه باعث شکست روحیه و پراکندگی انسانهامی گردد، به همین دلیل پس از حوادث ، اولین چیزی که اعتماد و روحیه را به افراد آسیب دیده برمیگرداند داشتن سرپناهمناسب و جمع شدن دوباره خانواده است. مهمترین بخش کمک رسانی و امداد بستگی به ایجاد
سرپناه بصورت سریع و اصولی میباشد تا بتوان دیگر کمکها را توزیع کرد .چادریکی از سهل الوصول ترین، راحت ترین و متداولترین نوعسرپناه اضطراری است.انتخاب یک
چادر خوب و برپائی اصولی آن و اسکان افراد آسیب دیده و تأمین نیازهای اولیه آنانمیتواند روحیه لازم را در بازگشت به وضعیت عادی به آنها بدهد.بنابراین ضروری است که امدادگران اولویت ایجاد یک
اردوگاه موقت را در نظر داشته و در محلهایی که امکان استفاده از اردوگاههای آماده و یا بناهای عمومی نیست ، بایدسریعاً آماده برپائی یک
اردوگاه چادری و اسکان آسیب دیدگان بود. اساس این اردوگاهها
چادر و برپائی مناسب و منظم آن است .پس از دوران
سرپناه اضطراری،که چند روز تا چند ماه طول می کشد ، اسکان موقت در بناهای پیش ساخته آغاز می شود، تا بازسازی اماکن خسارت دیده باتمام برسد.از انواع مدلهای رایج برپایی
اردوگاه اضطراری عبارتند از مدلخطی،مدل شطرنجی،مدل اقماری،مدل جزیره ای و .... که هر کدام با توجه به شرایط مختلف از جمله محیط فیزیکی،تعداد آسیب دیدگان،نیروهای درگیر و غیره انتخاب و برپا می شوند.در این مقاله سعی نگارنده بر این است که انواع اردوگاههای
اسکان اضطراری را مشخص و با توجه به چالشهای موجود بهترین و پرکاربردترین مدل را با توجه به تجربیات برگرفته شده از حوادث گذشته ارائه دهد