مدیریت یکپارچه ریسک آب شهری با هدف مقابله با ریسک خشکسالی

وضعیت آب یکی از شاخصهای تعیینکننده کیفیت زندگی در یک شهر میباشد. چنانکه اگر مدیریت بخش آب ضعیف باشد، میتواند موارد زیادی همچون سلامت عمومی، امنیت، اقتصاد و محیط زیست را تحتالشعاعقرار دهد. از سوی دیگر، وضعیت در حال تغییر شهرهای بزرگ سامانههای آبی را با چالشهای زیادی روبرو کرده است. بدیهی است متغیرهای مؤثر زیادی از قبیل میزان نزولات جوی، میزان رشد جمعیت و توسعهشهری، میزان اتلاف آب، الگوی مصرف مردم، قیمت آب، میزان تخصیص منابع آبی، محدودیت منابع آبی، محدودیت ظرفیت سامانههای تأمین آب و ... عدم قطعیت و ریسکهایی را وارد مسئله مدیریت آب در حوزهشهری خواهند نمود. عمق مشکلات موجود در شبکههای توزیع و تأمین آب شهری زمانی بروز میکند که مخاطرات طبیعی و انسانی در سامانه رخ دهد و این شرایط باتوجه به آسیبپذیر بودن سامانه میتواند خساراتاقتصادی و اجتماعی و زیستمحیطی فراوانی را موجب شود. لذا برای اثربخشی هرچه بیشتر اقدامات مدیریتی در حوزه آب شهری بایستی رویکردها از مدیریت بحران به مدیریت ریسک تغییر یابد. در این مقاله سعی بر آنشده است تا مفاهیم پایه و چارچوبهای لازم جهت تبیین موضوع مدیریت یکپارچه ریسک آب شهری ارائه گردد. بهعلاوه با تکیهبر تجربیات جهانی، رویکردی سیستمیک بهمنظور مقابله با ریسک خشکسالی در سامانههای آب شهری معرفی شده است. در این رویکرد به ذکر مواردی همچون تبیین مفهوم ریسک خشکسالی، تعریف معیارهای انتخاب اقدامات مدیریتی و اساس اولویتبندی آنها، اساس ارزیابی درازمدت و کوتاهمدت ریسک خشکسالی، ابزارهای موجود و نحوه مشارکت گروداران و ذینفعان در حوزه آب شهری پرداخته میشود. تجارب موجود در زمینه تهیه و اجرای برنامههای مدیریت خشکسالی و کمیابی آب نشان داده است که در جوامع با آسیبپذیریهای مختلف، مدیریت ریسک-محور یک رویکرد حیاتی برای تخفیفپیامدهای خشکسالی میباشد

Keywords:

ریسک , مدیریت ریسک , ریسک آب شهری , ریسک خشکسالی