مینرالوژی و مینرالوگرافی دیوریت های اسپیران با نگرشی بر شیمی آمفیبول ها

توده نفوذی ینگی اسپیران در محدوده نقشه 1/100000 تبریز و در زون زمین ساختی البرز غرب – آذربایجان، در 22 کیلومتری شمال شهر تبریزواقع شده است. این توده در داخل رسوبات تیپ فلش کرتاسه و مارن های گچ و نمکدار میوسن نفوذ کرده است که رسوبات فیلش را در حد رخساره آلبیت – اپیدوت هورنفلس در کنتاکت دگرگون کرده ولی مرز توده با رسوبات میوسن گسله می باشد. با استفاده از نتایج آنالیز داده ها، توده ترکیبی در حد دیوریت، هورنبلند دیوریت داشته و کانی های اصلی تشکیل دهنده آن عبارتن از پلاژیوکلاز، هورنبلند، کلینوپیروکسن و کانی های فرعی شامل کوارتز و الکالی فلدسپار، کلینوپیروکسن و بیوتیت می باشد. آپاتیت ، اسفن و کانیهای اپک ب عنوان کانی های متفرقه حضور دارند. بدلیل دگرسانی وسیع توده، اکثر کانی های اصلی به کانی های ثانویه نظیر سرسیت، اسکاپولیت، کلریت، زئولیت، پرهنیت ، ترمولیت، کلسیت و بیوتیت تبدیل شده اند. رایج ترین بافت های موجود شامل بافت گرانولار و پوئی کلیتیک می باشد. مطالعات XRD و تجزیه شیمیایی کانی هورنبلند نشان می دهد که این کانی دارای ترکیب پاراگازیت می باشد بارومتری آمفیبول فشارحدود 5 کیلوبار را برای جایگزینی این توده مشخص کرده است.