بررسی رابطه بین کارایی برنامه درسی دوره های آموزشی بارفتار شهروندی سازمانی مورد مطالعه: کارکنان شرکت نفت شیراز

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین کارایی برنامه درسی دوره های آموزشی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان شرکت نفت شهر شیراز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکتنفت به تعداد 224 نفر در سال 2131 میباشد. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقهای تعداد 201 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ارزیابی کاراییبرنامه درسی و پرسشنامه ارزیابی رفتار شهروند سازمانی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع گردید. با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده داده هاتحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین شیوع رفتار شهروندی سازمانی با تمامی عناصر برنامه درسی به جز مکان و ارزشیابی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص گردید که متغیر های هدف،مربی، محتوا، روش و مواد آموزشی، زمان پیش بینی کننده مثبت و معنی دار شیوع رفتار شهروندی سازمانی کارکنان بوده اما متغیرهای مکان و ارزشیابی پیش بینی کننده معنی داری برای شیوع رفتار شهروندی سازمانی نمی باشند

Keywords:

کارایی , برنامه درسی , دوره های آموزشی , رفتارشهروندی سازمانی