نحوه محافظت آبشکنها از سواحل رودخانه در فرسایش کناره

آبشکن ها سازههایی هستند که اغلب به صورت عمود بر مسیر جریان رودخانه از کناره به سمت داخل رودخانه ساخته می شوند . وظیفه اصلی این سازهها حفاظت از کنارههای رودخانه است . یکی از روشهای جلوگیری از فرسایش، تثبیت سواحل است و به دو روش مستقیم و غیرمستقیم تقسیم میشوند . در روش مستقیم از سازه تثبیت کننده به طور مستقیم و به شکل پوشش بدنه بر روی ساحل استفاده میکنند و در روش غیرمستقیم؛ تثبیت رودخانهها، توسط احداث سازههای عرضی یا آبشکن که اپی هم نامیده میشود؛ در طول ساحل فرسایشپذیر انجام میگیرد . در این سازهها سرعت آب هنگام برخورد با اپیها کم شده و جریان پس از چرخش به آبشکن بعدی برخورد میکند و بدینوسیله نیروی فرسایش آب مستهلک میشود، از طرفی به علت کم شدن سرعت آب، رسوبات حل شده توسط رودخانه بین هر جفت از اپیها تهنشین شده و به مرور زمان فواصل بین اپیها با این رسوبات پر میشود . آب شکن های متمایل به پائیندست؛ جریان را به سمت خود جذب و حفره آب شستگی در مقایسه با آب شکن متمایل به بالادست، به ساحل نزدیکتر است . در این مقاله سعی بر آن است تا با تشریح روند تخریب و فرسایش در رودخانه، راههای مختلف حفاظت از سواحل رودخانه تبیین ودر ادامه به تشریح مسائل مربوط به آبشکن، پرداخته میشود .