مسیر های پیاده پیاده راه ها و رابطه دوسویه آن با منظر شهری نمونه موردی : خیابان چهارباغ اصفهان abstract
حرکت پیاده مهمترین امکان برای مشاهده مکان ها ، فعالیت ها و احساس شور و تحرک زندگی و همپنین ضروری ترین شکل جابه جایی انسان در محیط می باشد.همچنین در ادراک هویت فضایی ، احساس تعلق به محیط ودر دریافت کیفیت های محیطی نقشاساسی را ایفا می کند.مسیر های پیاده یکی از عناصر اصلی فضای شهری قلمداد می شود. به طوری که امکان مراوده بین انسان ها ، تفریح ، اوقات فراغت ، تجمع و تظاهرات ، دسترسی ، اطلاع رسانی برای همگان به وجود می آورد. توجه به
منظر شهری در مسیر های مخصوص پیاده از جمله مسائلی است که به دنبال اقلاب صنعتی و همچنین سلطه اتومبیل درشهر ها تقریباً فراموش گردیده به طوری که شهروند پیاده به عنوان عنصر اصلی شهر و همچنین نیاز هایش به کلی نادیده گرفته شد.منظر شهری به دلیل ماهیت عینی خود توسط حواس انسان و مهمتر از همه از طریق حس بینایی قابل درک می باشد.همچنینمحیطی است محسوس و مؤثر بر رفتار فرد و میزان مؤثر بودن محیط بر فرد هم بستگی به میزان ادراک فرد دارد.در حال حاظر امروزه همه چیز برای سرعت اتومبیل و درک سواره ها ساخته و طراحی می شود.در شرایطی که میزان و کیفیت تأثیر پذیری از
منظر شهری به نوع
حرکت وابسته بوده است.در مطالعه حاظر ابتدا به بررسی مفاهیم مسیر های پیاده و
منظر شهری از طریق مطالعات اسنادی ، با برشمردن عناصر منظر شهریو شاخص های آن ها پرداخته شده ، همچنین راهکار هایی را جهت مطلوب ساختن
منظر شهری و چهارباغ اصفهان به عنوان فضایشهری و مسیر پیاده ارائه می کنیم. همچنین باید گفت که در این مقاله تنها به عوامل کلیدی پرداخته شده اما باید توجه داشت که سایر عوامل نیز به نوبه خود نقش مهمی در
منظر شهری مطلوب ایفا می کند.