بررسی کارایی روشهای تشخیصی باکتیهای احیا کننده سولفات در سیستمهای صنعتی

اثبات شده است که روش استفاده از محیطهای کشت مایع، نسبت به سایر روشهای تشخیصی موجود، در بسیاری از موارد، دقت بیشتری دارند. در این تحقیق، ضمن مقایسه تئوری انواع روشهای تشخیصی این باکتریها تعدادی از محیطهای کشت مایع شامل Bultin, B,E,API (مستخرج از منابع علمی بعنوان بهترین محیطهای موجود) و سه نحیط کشت ساختگی با عناوین Syn2 , Syn1, A بصورت مقایسه ای در بررسی سیستمهای صنعتی، مورد استفاده قرار گرفتند. در ترکیب محیطهای کشت ساختگی پیش گرفته ، سعی گردید تا حد امکان مواد مورد نیاز گروههای مختلف این باکتریها، لحاظ گردد. محیطها با استفاده از نمونه های جمع آوری شده از تاسیسات نفتی و یا برجهای خنک کن، تلقیح شدند. در این راستا ، حجم تلقیح نیز بعنوان یک متغیر در نظر گرفته شد. در نتیجه مشخص گردید که محیط Syn2 با توجه به ترکیبات موجود در آن قادر به تشخص انواع باکتریهای تولید کننده H2S (اعم از SRB و غیر SRB) بوده و در این رابطه عملکرد بهتری از Syn1 (با توجه به تعداد موارد مثبت شده) ارائه نمود. محیط کشت A از نظر تعداد موارد مثبت، شماری MPN بالاتر، سرعت ارائه پاسخ و فراگیری طیف وسیعتری از این باکتریها، بدلیل ترکیب ویژه، در قیاس با سایر محیطهای کشت فوق، کارایی بیشتری داشته و برای استفاده در منطقه پیشنهاد می شود. در خصوص حجم تلقیح نمونه، مشخص گردید که استفاده از حجمهای مساوی محیط کشت و نمونه، نسبت به حجم تلقیح 10-5% آزمایش را بسیار کاراتر وسریعتر خواهد نمود. به نحوی که اغلب نمونه های الوه در محیط A با حجم تلقیح یاد شده، درکمتر از 5 روز مثبت گردیدند.