مقایسه میزان خوردگی فولاد توسط باکتریهای احیا کننده سولفات در کشت های بسته و نیمه پیوسته

در این تحقیق تاثیر ۲۱ سویه دسولفوویبریو جدا شده از مناطق مختلف ایران بر وضعیت خوردگی سه نمونه فولاد با کاربرد زیاد در صنعت به شماره های Stainless Steel 302 و Ck75 ,St37 بررسی شد . آزمایش های خوردگی کاهش وزن در دو گروه کشت های بسته در لوله آزمایش و کشت های نیمه پیوسته در راکتور ویژه انجام شد . در آزمایش های انجام شده نرخ خوردگی تمام سویه ها در کشت نیمه پیوسته بیشتر از کشت بسته بود و میزان این افزونی در 12 سویه آزمایش شده بین 40 % تا 90 % متغیر بود . نتایج بدست آمده از آزمایش کاهش وزن توسط سه کوپن فولادی متفاوت و سویه های یکسان تاثیر ترکیب شیمیایی فولاد بر خوردگی میکروبی را نیز نمایان ساخت . میزان تولید H2S توسط سویه های جداشده نیز به روش پتانسیومتری با استفاده از − 2 و Ag / AgCl بررسی شد . نتایج بدست آمده از آزمایش ها Ag / S الکترودهای انتخابگر یون رابطه ای بین میزان تولید سولفید در محیط و نرخ خوردگی نشان نداد . بررسی نقش تولید پلیمرهای خارج سلولی و میزان خورندگی سویه ها نشان می دهد که بین تولید پلیمرهای خارج سلولی و افزایش نرخ خوردگی و بخصوص وجود خوردگی های حفره ای روی سطح فولاد رابطه مستقیم وجود دارد .

Keywords:

باکتری های احیاکننده سولفات , دسولفوویبریو , خوردگی بیولوژیک , سولفید هیدروژن , فولاد کربنی , فولاد زنگ نزن