ارزیابی مشارکت در مدیریت شهری تهران بر اساس اصول مدیریتی پیامبر اکرم (ص) در شهر مدینه

پس از شروع مدیریت شهری به معنای نوین آن که در دهه 80 و 90 میلادی بود، مفاهیم جدیدی در ارتباط با نقش و وظایف دولت ها به وجود آمد و دولت رفاهی جای خود را به دولت حداقلی داد و دولتهای محلی مورد توجه بیشتری قرار گرفتند. یکی از تازه ترین و مهمترین نوآوری های اجتماعی جهان امروز، مفهوم مشارکت همه جانبه مردم است. از این رو بسیاری از شهرهای بزرگ جهان به استفاده از این روش روی آورده و با بهره مندی از تجارب شهروندان به اتخاذ روش های نوین در اداره شهرها پرداختند. مشارکت مردم در برنامه ریزی و مدیریت شهری کشور ماهنوز جایگاه مناسبی ندارد و تاکنون به جنبه های عملی و کاربرد آن به شکل عمیق پرداخته نشده است. یکی از روشهای تقویت مدیریت شهری مشارکت محور، بررسی مفاهیم مدیریت شهری حضرت رسول اکرم (ص) در شهر مدینه می باشد. پژوهش حاضر بر این است تا معیارهای مدیریت شهری در زمان پیامبر اکرم (ص) را در شهرهای معاصر بسنجد. در همین راستا پرسشنامه ای تهیه و با نمونه گیریفرمول کوکران از کارشناسان شهری به تعداد 50 نفر مورد پرسش قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این پژوهش بدین صورت است که در جهت تقویت مدیریت شهری بایستی در ابتدا تغییر در ساختار مدیریت شهری با توجه به تقویت نهادهای محلی و توجه به مباحث اجتماعی، مذهبی و فرهنگی صورت بگیرد و فرایندی جامع برای روشن تر ساختن مراحل مختلف حصول به مشارکت پایدار مردمی بر اساس معیارهای بکار رفته توسط پیامبر اکرم (ص) در شهرهای معاصر صورت بگیرد.

Keywords:

پیام اکرم (ص) , مدیریت شهری , مشارکت , تهران , مدینه