سرمایه اجتماعی و جایگاه آن در حکمروایی شهر فردا

زندگی در شهرهای امروزی به شدت تحت تأثیر مسائل و مشکلات پیچیده ای قرار دارد که به ویزه از بعد اجتماعی اثرات نامطلوبی را بر شهروندان تحمیل می کند. از میان رفتن روابط چهره به چهره، کاهش سطح تعاملات اجتماعی، تضعیف اعتماد و درنتیجه ناپایداری اجتماعی از جمله این اثرات نامطلوب محسوب می شوند. در دهه های اخیر تلاش های زیادی برای حل مشکلات یاد شده صورت گرفته که در این میان بازتأکید بر مفهوم جامعه مدنی و روابط مبتنی بر آن از اهمیت ویزه ای برخوردار است. دیدگاهی که مشارکت مدنی و اجتماعات محلی را اساس حکمروایی شهری و سرمایه اجتماعی، بر سرمایه اجتماعی و نقش آن در مطلوبیت و کارآیی حکمروایی شهری متمرکز شده و در این مسیر به بررسی و ارائه راهکارهایی می پردازد که کیفیت زندگی در شهرهای فردا را بیش از پیش بهبود بخشد. روش انجام این پژوهش شهری- راهبردی، از نوع توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع اسنادی و کتابخانه ای است. نتایج نشان می دهند که الگوهای متمرکز مدیریت شهری دیگر پاسخگوی شرایط امروزی نبوده و نیاز به استفاده از رویکردهای جدید مبتنی بر تعامل میان حکمروایان شهری و شهروندان به شدت احساس می شود. در این مسیر، توجه به مفهوم سرمایه اجتماعی با تکیه بر کنش های اجتماعی افراد یک جامعه مبتنی بر اعتماد متقابل، مشارکت اجتماعی، ظرفیت پذیرش تفاوت ها و توانایی همکاری با دیگران برای دستیابی به اهداف و منابع مشترک، راهبردی مؤثر برای مواجه و مقابله با چالش های پیش رو و زمینه ساز زندگی بهتر در شهر فردا خواهد بود.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , جامعه مدنی , مشارکت همگانی , حکمروایی شهری