اوقات فراغت در شرایط ناکارآمدی فرهنگی؛ مطالعه کیفی دختران جوان درشهر بجستان

مشکل چگونگی گذران اوقات فراغت دختران جوانف مشکلی است که گریبان شمار زیادی از افراد این گروه راگرفته است که لازم است هرچه سریعتر برای رفع آن چاره ای اندیشید. این تحقیق با هدف بررسی چگونگی گذران اوقات فراغت دختران تحصیل کرده طراحی گردیده است. در اینجا سعی شده است تا با استفاده از روش کیفی و مصاحبه با دختران جوان وتحصیل کرده ی شهرستان بجستان، به بررسی نحوه گذران اوقات فراغت و محدودیت های اجتماعی و فرهنگی ایشان رسید. بر این اساس 7 نفر از دختران شهرستان بجستان بر اساس دو روش نمونهگیری در دسترس و گلوله برفی انتخاب شده اند. بعد از انجام دادن عملیات کدگذاری، چهار مقوله محوری (فشار اجتماعی و فرهنگیف ناکارآمدیف شبکه دوستی محدود، نابهنجاری) به دست آمده است. همچنینمقوله ی هسته ای که از میان این چهار مقوله استخراج شده به دست آمد. ناکارآمدی فرهنگی نامیده شد. نتایج تحقیق همچنین نشان می دهد که مسئله اوقات فراغت وضعیت مطلوبی بخصوص از دیدگاه نمونه های تحقیق ندارد. به طوری که اکثر نمونه ها اوقات فراغتشان را در منزل سپری کرده و از شرایط فرهنگی و نیز امکانات محدود شهر به خصوص در مورد دختران ابراز نارضایتی می کردند. علاوه بر این بیشتر فشارها و محدودیت هایی را که در مورد نحوه گذران اوقات فراغت و تفریح متحمل می شدند، بیشتر از جانب محیط فرهنگی و مردم شهر بوده تا خانواده خود.

Keywords:

اوقات فراغت , دختران , بجستان , ناکارآمدی فرهنگی , محدودیت هاف آسیب های فراغتی , نظارت خانوادهف هنجار اجتماعی