تغییرات بافت شناسی مخاط واژن گاو در مراحل مختف آبستنی و سیکل استروس

روش: در مطالعه حاضر با برداشت نمونه از طریق کشتارگاه ارومیه و یا با استفاده از بیوپسی از دام زنده از مراحل مختلف آبستنی و مرحله استروس و دی استروس، بعد از آماده سازی و تهیه مقاطع بافتی، به روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شده، تغییرات بافتی در زیر میکروسکوپ بررسی شدند. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از تست دانکن به منظور پی بردن به اختلاف بین تعداد لایه های سلولی و ضخامت مخاط واژن. نتایج: نتیج نشان می دهد که د ر مرحله استروس، مخاط دارای یک لایه سلولی ا ستوانه ای ترشحی در سطح، و 3-1 لایه از سلولهای چند وجهی د ر زیر آن در بعضی از جاها می باشد. فعالیت عروقی و فیبروبلاستی زیاد ولی تعداد لاسماسل ها در مخاط و زیر مخاط کمتر مشاهده می شود. در مرحله دی استروس مخاط دارای 8-4 لایه از سلولهای اپی تلیال با فعالیت عروقی و فیبروبلاستی کم تا متوسط و تعداد پلاسماسل ها متوسط تا زیاد می باشد. نمونه های ا خذ شده از دامهای آبستن نیز نشان می دهند که ضخامت مخاط از ماه اول تا هشتم ت فاوت چندانی نداشته ولی در ماه نهم افزایش یافته و با سایر ماهها اختلاف معنی د اری دارد (P<0/01). از نظر تعداد لایه های سلولی نیز بین ماه های اول تا پنجم و ششم تا نهم تفاوت معنی داری مشاهده می شود (P<0/01). همچنین از ماه اول تا هفتم آبستنی مخاط حاوی سلولهای کم حجم با هسته پیکنوتیک و فعالیت عروقی و فیبروبلاستی کم و تعداد پلاسماسل ها زیاد در مخاط و زیر مخاط بوده در صورتی که در ماه هشتم و بخصوص ماه نهم آبستنی سلولها حجیم با هسته های ایوکروماتیک می باشند و فعالیت عروقی و فیبروبلاستی زیاد ولی در تعداد پلاسما سل ها کاهش چشمگیری مشاهده می گردد. ن تیجه گیری: بارزترین تفاوت بافت شناسی در مخاط واژن، مابین ماههای هشتم و نهم آبستنی از نظر ضخامت و تعداد لایه های سلولی ا ست. همچنین وجود سلولهای فعال ترشحی از ماه هفتم در لایه سطحی مخاط کاملاً مشهود و قابل توجه است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 3. 19-15.

Keywords:

گاو , واژن , بافت شناسی