بررسی عیار پادتن ضدهاری در سگان واکسینه و غیرواکسینه به روش الیزا در منطقه ارومیه

هدف: ارزیابی عیار پادتن ضدهاری درسگهای خانگی واکسینه، در زمانهای مختلف بعد از دریافت واکسن و تعداد دوز دریافت شده و مقایسه آن با سگان خانگی غیر واکسینه (پادتن مادری) و سگان ولگرد. طرح: مطالعه کهورت (هم گروهی) به روش گذشته نگر. حیوانات: سگهای خانگی ولگرد. روش: خونگیری از سگان و جدا نمودن سرم و اندازه گیری عیار پادتن ضد هاری با آزمون الیاز در سه دسته سگهای خانگی واکسینه، سگان خانگی غیرواکسینه (پادتن مادری) و سگان ولگرد و مقایسه میانگین آنها با یکدیگر به روش آماری. تجریه و تحلیل آماری: استفاده از انالیز واریانس، آزمون “t” و آزمون دانکن. نتایج: تعداد 49 قلاده از 60 قلاده سگ واکسینه شده (81/6 درصد) دارای تیتر پادتن محافظت کننده (بین 2/40-0/5 واحد در میلی لیتر) بودند. لیکن تمام سگان خانگی واکسن نگرفته و ولگرد فاقد عیار با ارزش آنتی بادی بودند. بالاترین عیار پادتن در سگان واکسن گرفته 2/40 واحد در میلی لیتر به دست آمد که 6 مورد را شامل گردید و همگی سه دوز واکسن Rabigen سویه vibac, SA در فاصله 21 روز دریافت کرده بودند. عیار پادتن مادری د ر 6 توله سگ یک تا سه ماهه غیر واکسینه بین 0/29 تا 0/30 واحد پادتن در میلی لیتر به دست آمد. تیجه گیریک نتایج آزمایش حاضر نشان داد که سگهای یکبار واکسینه شده فاقد عیار پادتن ضد هاری قابل قبول در سرم می باشند و لذا چند نوبت واکسیناسیون توصیه می گردد همچنین واکسینه کردن توله سگها از سن یک ماهگی توصیه می شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 4، 68-65.

Keywords:

الیزای هاری , آنتی بادی ضد هاری , سگ