ایجاد مسمومیت تجربی با گل افعی در گوساله های بومی

هدف: ایجاد مسمومیت تجربی با گل افعی (Echium italicum) در گوساله های بومی و مطالعه نشانه های بالینی، آزمایشگاهی و آسیب شناسی آن. طرح: مطالعه مداخله ای. حیوانات: ده رأس گوساله بومی 5 تا 7 ماهه (در دو گروه 5 رأسی کنترل و آزمایش). روش: گل افعی از مراتع روستاهای اطراف ارومیه جمع آوری شد. به مدت 8 هفته گوساله های تحت تجربه فقط از گل افعی تازه تغذیه شدند. به صورت هفتگی در نمونه های سرم گوساله ها سدیم، فسفر، کلسیم، کراتینین، AST, BUN و GGT اندازه گیری شد. نمونه های بافت های مختلف از نظر آسیب شناسی میکروسکوپیک مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس یکطرفه. نتایج: تغییرات معنی دار کلسیم و آنزیم های AST و P<0/05)GGT) در این بررسی مشاهده گردید ولی تغییرات سایر مواد سرمی مورد بررسی معنی دار نبود. یک رأس از گوساله های مورد آزمایش بدون بروز نشانه ای از بیماری در روز 49 تجربه تلف گردید که د ر بررسی آسیب شناسی علاوه بر ضایعات کبدی (همانند گوساله های دیگر گروه) ضایعات کلیوی به صورت نکروز توبولار حاد مشاهده گردید. ضایعات آسیب شناسی دیده شده در کبد گوساله های مسموم مانند پرخونی، تورم هپاتوسیت ها، نکروز، نفوذ نوتروفیل های پلی مورف، افزایش بافت همبند، کلانژیت و هیپرپلازی مجاری صفراوی با ضایعات گزارش شده در مسمومیت با سایر گیاهان حاوی آلکالوئیدهای پیرولیزیدینی همخوانی زیادی داشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که گل افعی می تواند ضایعات کبدی و کلیوی حاصله از مسمومیت با آلکالوئیدهای پیرولیزیدینی را در گوساله ایجاد نماید و به دامداران توصیه می شود که از این گیاه در تغذیه دامها استفاده نکنند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 4، 367-363.

ایجاد مسمومیت تجربی با گل افعی در گوساله های بومی Keywords:

گل افعی , مسمومیت گیاهی , گوساله , آلکالوئیدهای پیرولیزیدین