بررسی تزریق (PGF(2α بر میزان آبستنی گاوهای Repeat Breeder تلقیح شده طی فصل تابستان

یکی از معضلات گاوداری های صنعتیف کاهش باروری گاوها در فصول گرم سال به دلیل مر زودرس جنین است. در این راستا برای مقابله با اثر استرس گرمایی، علاوه بر فراهم کردن شرایط مناسب جایگاه استفاده از هورمون های مؤثر در تخمک گذاری (GnRH و HCG) نیز پیشنهاد شده است. نقش محوری پروستاگلاندین در ایجاد تخمک گذاری و اثر آن هم زمان با تلقیح در گاوهای (Repeat Breeder (RB نیز اشاره شده است. هدف این مطالعه ارزیابی نقش (PGF(2 α در شرایط استرس گرمایی روی کارایی تولید مثلی گاوهای RB بود. این مطالعه در تابستان سال 86 و 87 در دو دامپروری بزرگ اطراف تهران (منطقه ورامین با مشخصات جغرافیایی 35 درجه و 33 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 51 درجه و 69 دقیقه شرقی و ارتفاع از سطح دریا 946/4 متر) صورت گرفت. تلقیح تمام گاوها در این دو گله بر اساس مشاهده فحلی و طبق روال، صبح و بعدازظهر (A M-P M توسط تکنسین ماهی صورت گرفت و درجه حرارت و رطوبت روزانه دامپروری نیز ثبت گردید. در این بررسی 150 رأس گاو RB به شکل کاملاً تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. در گروه اول (50 رأس) هم زمان با تلقیح یک دز پروستات گلاندین (PGF(2 α تزریق می شد و در گروه دوم (50 رأس) نیز همزمان با تلقیح GnRH تزریق می گردید و در گروه سوم (50 رأس) هیچ گونه دارویی تزریق نشد (گروه کنترل). دام هایی که 40 الی 50 روز پس از تلقیح فحلی را نشان نمی دادند، از طریق توشه رکتال تشخیص آبستنی می شدند. پس از پایان مطالعه در گروه اول 5 رأس، در گروه دوم 9 رأس و در گروه سوم 10 رأس، ابستن تشخیص داده شدند که بر اساس آزمون مربع کای اختلاف معنی داری بین گروه ها وجود نداشت (P>0/05). لذا می توان چنین نتیجه گیری کرد که با توجه به میزان استرس گرمایی اطراف تهران تجویز (PGF(2 α یا GnRH هم زمان با تلقیح نمی تواند میزان باروری را بهبود بخشد.

Keywords:

برگشت مکرر به فحلی , استرس گرمایی , چروستاگلاندین