مطالعه آسیب شناسی نئواکینورنکوس (Neoechinorhynchus sp. Van cleave, 1919) در دستگاه گوارش سس ماهی (Barbus sp)

زمینه مطالعه: تمامی کرم های متعلق به شاخه آانتوسفالا دارای زندگی انگلی اجباری هستند و از دستگاه گوارش میزبان از جمله ماهی ها از سراسر دنیا و ماهی های ایران گزارش شده اند. هدف: این مطالعه برای بررسی فراوانی و اسیب شناسی آکانتوسفال نئواکینورنکوس در دستگاه گوارش سس ماهی انجام شد. روش کار: به این منظور در یک دوره یک ساله 89 قطعه سس ماهی (باربوس) از رودخانه زرینه رود صید گردید. پس از کالبدکشایی ماهی ها، لوله گوارش خارج شد و روده از نظر آلودگی کرمی مطالعهگردید. برای تهیه مقاطع بافتی از روده، قطعات کوچکی از بافت روده تهیه شد و در فرمالین 10 درصد ثابت گردید. سپس از نمونه های ثابت شده، مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه و به روش هماتوکسلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج: فراوانی آلودگی آکانتوسفال نئواکینورنکوس انگل لوله گوارش سس ماهی های صید شده 16 درصد بود. در مطالعات آسیب شناسی، پرزهای مخاطی روده آلوده ضخیم بود و در طول خودچین خورده بودند. آنتریت از نوع فیبرینی بود که هیپریلازی مخاط در اثر تحریکات مکانیکی مشاهده گردید. در پارین مخاط روده مقاطع عروق مویرگی متسع و حاوی تعداد زیادی گلبول قرمز بودند. در مقطع طولی چین های مخاطی علاوه بر پرخونی، تعداد زیادی سلول هی آماسی شامل ائوزینوفیل، لمفوسیت و نیز ترشحات فیبرینی مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی: ابتلا سس ماهی های رودخانه زرینه رود به گونه انگلی نئواکینورنکوس و یافتههای آسیب شناسی آن، از پیش آگهی مناسبی برای آن در شرایط پرورشی استخر نبوده و احتمال بروز آلودگی باخسارات اقتصادی محسوس در استخرهای پرورشی حاشیه رودخانه مطرح می باشد.

Keywords:

آکانتوسفالا , روده , زرینه رود , ایران