بررسی آزمایشگاهی تاثیر قرار گیری پره های مستغرق در کاهش آبشستگی اطراف تکیه گاه پل در مقاطع مرکب

استفاده از صفحات مستغرق روشی نو و کارامد جهت مدیریت رسوبات رودخانه ای می باشند و به منظور اصلاح الگوی جریان نزدیک بستر و توزیع مجدد رسوبات بار بستر در امتداد عرضی رودخانه ها طراحی گردیده و بر روی بستر فرسایش پذیر رودخانه ها نصب می شوند همچنین عملکرد صفحات مستغرق برای کاهش آبشستگی پایه پل و حرکت رسوب از اطراف صفحات به علت ایجاد جریان رو به پایین در جلوی انها تحت تاثیر نحوه قرار گیری صفحات می باشد در این تحقیق به منظور کاهش آبشستگی پایه پل، از صفحات مستغرق استفاده گردیده . بدین منظور در این تحقیق برای بررسی اثر پره های مستغرق از یک فلوم آرمایشگاهی با طول 12 متر و عرض 1 متر و عرض مقطع مرکب 45 سانتی متر استفاده شد. پره ها با طول 10 سانتی متر و ارتفاع 3/33 سانتی متر (L/H=3) استفاده شد که با زاویه 20 درجه نسبت به جریان قرار گرفتند . 3 پره در هر آزمایش به صورت متوالی با فواصل برابر 10 سانتی متر از هم و با فاصله پره اول برابر با قطر پایه پل (10 سانتی متر) و نصف قطر (5 سانتی متر ) از پایه پل قرار گرفتند . نتایج نشان داد که استفاده از پره هایی با فاصله برابر با نصف قطر از پایه (5 سانتی متر) قرار گرفتند با 81/63 درصد کاهش ابشستگی دارای عملکرد بهتری بوده است.

Keywords:

پره های مستغرق , سیلاب دشت , آبشستگی , تکیه گاه پل