نور طبیعی و زیبایی شناسی فرمی

نیاز به زیبایی از نیاز های اصیل انسانی است. حس زیبایی شناسی که حاصل فرآیند ادراک است، از برجسته ترین حس و انگیزه ی بشریست. ادراک، از اساسی ترین عوامل در برقراری ارتباط کاربران با محیط است. در حوزه ی طراحی شهری بیشترین میزان ادراک از طریق حس بینایی تامین می گردد. باتوجه به این که نور اولین شرط برای هر نوع درک بینایی است، طی بررسی های انجام شده در منابع موجود، این پرسش مطرح شد که «آیارابطه ای میان نور و زیبایی شناسی وجود دارد؟» زیبایی شناسی را میتوان به صورت زیبایی شناسی حسی، فرمی و نمادین تقسیم بندی نمود. فرم، جنبه ی قابل احساس یک پدیده، شخصیت و هویت قابل درک یک شیء است و عامل موثر در خلق فضا میباشد. فرض برآن است که رابطه ای مستقیم و منطقی میان عامل نور و کیفیت مکان وجود دارد. پژوهش حاضر با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و با رویکردی تحلیلی- توصیفی بر آن است با بررسی نمونه هایی موردی، به ارتباط و تاثیر نور طبیعی در زیبایی شناسی فرمی بپردازد.

Keywords:

زیبایی , زیبایی شناسی , زیبایی شناسی فرمی , فرم , نور طبیعی