مدیریت بحران در کاهش خطرپذیری در برابر زلزله مورد مطالعاتی: شهر تهران

در کشور ایران، وقوع مخاطرات طبیعی از جمله زلزله، امری اجتنابناپذیر است و هرساله منجر به خسارات بسیاری میشود. در این میان، به نظر میرسد مدیریت بحران این مخاطره در شهر تهران، یکی از چالشبرانگیزترین موضوعات است. به دلیل اهمیت این موضوع، این مقاله سعی دارد تا ضمن ارائه ی راهکارهای مدیریتی این سانحه، به کاهش و تخفیف خطر در شهرها بپردازد. بدین منظور، این مقاله، ضمن بکارگیری روش توصیفی تحلیلی از نوع پیمایشی، به ارائه ی پیشنهادات و راهکارهایی جهت مدیریت بحران و کاهش آسیبپذیری شهر تهران در برابر زلزله میپردازد. در این راستا، داده های مورد نیاز، از طریق تدوین پرسشنامه و مصاحبهی عمیق با برخی صاحبنظران این حوزه و همچنین مطالعه و مرور متون تخصصی از جمله مدارک مکتوب، کتب، رسالات و مقالات، گردآوری شده است. به بیان دیگر، داده ها در قالب مصاحبه ی نیمه ساختار یافته و همچنین بررسی متون، بدست آمده و جهت تحلیل، طبقه بندی و تفسیر آنها، مجموعه ی منظمی از رویه ها بکار گرفته شده است. بنابراین، برای ارائه ی راهکارهای اجرایی در شهر تهران، با کمک روش تطبیقی به جمع آوری و دسته بندی اطلاعات جهت دستیابی به نتیجه گیری قابل استناد پرداخته شده است. درمجموع، دستاورد کلی این مقاله، بر ضرورت توجه به مخاطرات طبیعی در سیاستگذاریها و برنامه ریزیهای مدیریت شهری تأکید میکند.

Keywords:

زلزله , مدیریت بحران , کاهش آسیبپذیری , تهران