تاثیر تغییرات فیزیوگرافی بر زادآوری طبیعی بلوط ایرانی مطالعه موردی جنگل بوان

درک مکانیسم الگوی پراکنش مکانی زادآوری طبیعی گونههای درختی و ارتباط آن با فاکتورهای فیزیوگرافی، میتواند کارا بودن و قابلیت اجرایی فعالیتهای نگهداشت و مدیریت جنگل را بهبود بخشد. زادآوری طبیعی گونه بلوط ایرانی یکی از مهمترین عوامل موثر بر بقاء و پایداری جنگلهای زاگرس تلقی میشود. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه وضعیت تجدید حیات طبیعی بلوط ایرانی در رابطه با تغییرات فیزیوگرافی در جنگلهای بوان در استان فارس بود. برای انجام این تحقیق بصورت تصادفی سیستماتیک 33 پلات مربعی شکل به ابعاد20*20متر مربع پیاده گردید و تمامی نهالهای شاخهزاد و دانه زاد برای هر گونه، ثبت شد. همچنین در داخل هر پلات عوامل فیزیوگرافی از جمله ارتفاع از سطح دریا، جهت دامنه و درصد شیب نیز برداشت شد. براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، گونههای بلوط ایرانی، دافنه، زالزالک، گلابی و بادام به ترتیب بیشترین و گونههای کیکم و بنه کمترین زادآوری و فراوانی را در منطقه داشتند. نتایج نشان داد که زادآوری بلوط ایرانی در ارتفاعات بالا، دامنههای شمالی و شیبهای کمتر دارای تراکم بیشتری است در حالیکه زادآوری شاخهزاد بلوط در ارتفاعات پائین، دامنههای جنوبی و شیبهای کمتر از تراکم بیشتری برخوردار میباشد

Keywords:

زادآوری طبیعی , بلوط ایرانی , عوامل فیزیوگرافی , جنگلهای بوان , استان فارس