توسعه
گردشگری دینی کلانشهر مشهد به عنوان یک ضرورت پایدار، با کارکردهایی چون بازیابی روانی،آرامش روحی، درک فرهنگی،جلای جان، حذف بینش های غلط،زدودن الگوهای رفتاری نامناسب، پرهیز ازبیگانه گرایی و احساس حقارت همراه است.شناخت ویژگی های سبک زندگی جامعه (میزبان ومیهمان)،تقویت صنعت فرهنگی،ارتقاء سرمایه های اجتماعی، افزایش تبادلات و تعاملات میان فرهنگی،تحکیم و درک تفاهم،نهادینه شدن میراث انسانی، در چنین مطالعه ای ضرورتمند است.از بعد جامعهشناختی می توان به پیامدهای اجتماعی همچون کالایی شدن فرهنگ زیارت،سطحی بودن پیوند متقابلبین میزبان و میهمان، وجود بی عدالتی های اقتصادی، انحصار طلبی، تخریب آثار فرهنگی،رشد ارزش هایمادی ،افزایش نابهنجاری های فرهنگی و آسیب های اجتماعی،تورم اقتصادی و قومیت مداری را اشاره کرد؛بنابراین راهبردهایی چون وجود آموزش صحیح، ایجاد برنامه ریزی هایی مبتنی بر نیاز گردشگران، رفعکمبود تسهیلات و خدمات،افزایش اعتماد اجتماعی بین جامعه بومی و گردشگر، ثبات خدمات ،کنترل ونظارت بر حوزه های اقتصادی،اجتماعی، خدماتی وغیره از مهمترین راهکارها و تدابیر توسعه گردشگریدینی
کلانشهر مشهد خواهد بود،براین اساس با تأکید بر روش مطالعات توصیفی و تحلیل کتابخانه ای ومرور ای بر یافته های پژوهشی انجام شده در این حوزه یکسری از راهکارهای اثر بخش را در این مقالهبیان نموده ایم.