شناسایی پتانسیل ها و ظرفیت های گردشگری در روستاهای "ا بیانه" و "فرحزاد" با استفاده از روش توصیفی تحلیلی SWOT

توسعه گردشگری روستایی در صنعت گردشگری، از جمله صنایعی می باشد که طی سالیان اخیر بسیار از آن نام برده می-شود، که به دنبال آن توسعه روستایی را به دنبال داشته است، بر اساس این نوع صنعت، مصرف کننده های آن با نام"گردشگر" و یا" توریست" شناخته شده اند. که در کل بر دو دسته گردشگری داخلی" ایرانگردی" و گردشگری خارجی"جهانگردی" می باشد. اما باید توجه داشت که توسعه روستایی در جهت گردشگری نباید به گونه ای باشد که تنها بخشی ازگردشگری را به خود جذب کند؛ بلکه باید در بر گیرنده رفع تمامی نیازهای گردشگران اعم از داخلی و یا خارجی باشد. بهگونه ای که باید تمامی وجوه تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، افتصادی،... و کلیه جنبه های موجود در روستا را هم زمان با همدر نظر بگیرد.از این رو در این پژوهش به بررسی ساختار محیطی دو روستای" ابیانه" و" فرحزاد" پرداخته شده است، این دو روستا هرساله جمعیت کثیری از گردشگران را به خود جذب می کنند. در این میان با توجه به موقعیت های متفاوت جغرافیایی هردو روستا؛ قدرت ها، ضعف ها، تهدیدها و فرصت هایی را برای هر دو روستا در بر داشته است که با توجه به پتانسیل هایگردشگری روستایی شناخته شده و جوابگوی گردشگران می باشند. این نقاط قدرت، ضعف، تهدید و فرصت در یکی موجبپیشرفت و توسعه پایدار روستا گردیده و در دیگری تهدیدهای بسیاری را هم برای محیط روستا و هم برای جمعیت ساکندر روستا در پی داشته است. و این بدان معناست که توسعه گردشگری میتواند با تکیه و در نظر گرفتن چند وجه از جنبههای قابل توسعه در محیط روستا، پاسخگوی توسعه محیط و زنده نگه داشتن کالبد روستا باشد.

Keywords:

توسعه گردشگری , روستای ابیانه , روستای فرحزاد , ساختار محیطی , گردشگری روستایی